پهنه بندی بافت خاک فضای سبز شهری با استفاده از تکنیک زمین آمار (مطالعه موردی: منطقه نه شهرداری شیراز)

زمینه و هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی ساختار فضایی اجزای بافت خاک (شن، رس، سیلت) در حوزه مدیریت شهری و تهیه نقشه های پهنه بندی شن، رس، سیلت با استفاده از تکنیک های زمین آمار در GIS صورت گرفت. مواد و رو شها: در این مطالعه محدوده های فضای سبز منطقه نه شهرداری شیراز بعنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. تعداد ۳۰ نمونه از عمق ۰ تا ۳۰ سانتیمتری خاک محدوده های فضای سبز منطقه مورد مطالعه جمع آوری شدند. انتخاب نقاط نمونه برداری بر اساس تراکم و پراکنش محدوده های فضای سبز برای انجام نمونه برداری صورت گرفت، سپس نمونه ها برای آنالیز خاک به آزمایشگاه انتقال یافت و درصد اجزای بافت خاک اندازه گیری شد. نتایج: درصد شن خاک فضای سبز منطقه در چهار کلاس از دامنه ۲۰ تا ۶۰ درصد طبقه بندی شده است و ۴۸ درصد سطح فضای سبز منطقه در کلاس ۴۰ تا ۵۰ درصد قرار دارند. سه کلاس نیز برای درصد رس خاک فضای سبز منطقه طبقه بندی شده است ۹۵ % سطح فضای سبز منطقه در کلاس ۱۰ تا ۳۰ درصد قرار می گیرد. درصد سیلت فضای در دو کلاس که از دامنه ۲۰ تا ۴۰ درصد طبقه بندی شده است و ۷۵ % سطح فضای سبز منطقه ( ۲۲۵ هکتار) در کلاس ۳۰ تا ۴۰ درصد قرار می گیرد. نتیجه گیری: تغییرات بافت خاک محدوده های فضای سبز شهری نیازمند توجه به مطالعات خاک و مبنا توسعه و نگهداری فضای سبز شهری است که با استفاده از تکنیک زمین آمار در سیستم اطلاعات جغرافیایی میتواند به پهنه بندی تغییرات بافت خاک در عرصه های فضای سبز شهری پی برد.

Keywords:

فضای سبزپایدارشهری , پیش بینی بافت خاک , تغییرات مکانی , منطقه نه شهرداری شیراز , محیط زیست شهری