محمدحسن شربتیان - عضو هیات علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه پیام نور
زهرا اسکندری - کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور

سرمایه فرهنگی، قدرت شناخت و قابلیت استفاده از کالاهای فرهنگی در هر فرد و در برگیرنده ی تمایلات پایدار فرد است که در خلال اجتماعی شدن در افراد، بر اساس سه بعد (ذهنی، عینی و نهادی) انباشته می گردد. هدف مقاله حاضر، سنجش میزان بهره مندی دانشجویان دانشگاه های پیام نور و آزاد اسلامی قاین از سرمایه فرهنگی و هر یک از مولفه های آن و تحلیل جامعه شناختی تاثیر عواملی مانند اوقات فراغت، استفاده از موبایل، مصرف گرایی، گرایش به سلیقه، سبک بدن و موسیقی بر میزان سرمایه فرهنگی در میان دانشجویان است. چارچوب نظری این پژوهش، رهیافت ترکیبی در حوزه سرمایه فرهنگی و هم چنین هر یک از عوامل مورد بررسی از نظریات بوردیو، بنت و وبلن ... است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه های پیام نور و آزاد اسلامی قاین هستند که حجم نمونه طبق فرمول کوکران ۳۲۲ نفر و به روش نمونه گیری خوشه ای طبقاتی، افراد انتخاب شده اند. ابزار گردآوری پرسش نامه محقق ساخته است که پس از برآورد، پایایی سوالات میزان آلفای کرونباخ برابر با ۷۵/۰ درصد به دست آمده است. با استفاده از نرم افزار  Spss۲۲ و استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی، رگرسیون و تحلیل مسیر) نتایج به دست آمده از این پژوهش بیانگر وجود ارتباط بین متغیرهای مستقل (فراغت، موبایل، مصرف گرایی، گرایش به سلیقه، سبک بدن و موسیقی) با متغیر وابسته (میزان سرمایه فرهنگی) است. میزان بهره مندی دانشجویان از سرمایه فرهنگی طبق نتایج به دست آمده در حد زیاد (۲۴/۵۱) ارزیابی شده است. بر اساس نتایج رگرسیون گام به گام، مهم ترین عامل تاثیرگذار بر میزان سرمایه فرهنگی دانشجویان، متغیر موبایل است که ضریب بتای ۳۰۹/۰ را داشته است. معادله پیش بینی میزان سرمایه فرهنگی می تواند ۶/۷۵ درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کند.

اوقات فراغت, سبک زندگی, سرمایه فرهنگی, سلیقه, مصرف