امیرحسین رفیعی - گروه حرکات اصلاحی دانشکده تربیت بدنی-دانشگاه آزاد اصفهان- ایران
غلامعلی قاسمی - دانشیار حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه اصفهان، ایران
مرتضی شعاعی - استادیار مدیریت استراتژیک، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد کرج، ایران.

هدف: تشخیص آمادگی جسمانی و ظرفیت عملکردی افراد نظامی از دغدغه های مهم نیروهای مسلح کشور است. هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه فاکتورهای آمادگی جسمانی در بین کادر نیروی انتظامی بود.روش شناسی: برای این منظور ۲۰ نفر از کادر ویژه نیروی انتظامی به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیده اند. سپس این تعداد به دو گروه مداخله و گروه کنترل به طور تصادفی تقسیم شدند. به گروه مداخله تمرینات جسمانی در طول ۸ هفته داده شد. پس از ۸ هفته از هر دو گروه مداخله و کنترل آزمون­های آمادگی جسمانی (دراز و نشست، پرش جفت، بارفیکس، دو ۶۰ متر، تست چابکی، شنا و تست کوپر) گرفته شد. در این تحقیق به بررسی اثرات تمرینات آمادگی جسمانی بر روی کادر ویژه نیروی انتظامی در گروه مداخله و کنترل می پردازیم. آزمون های پارامتریک و ناپارامتریک آماری درتحقیق استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون f و t و یو من ویتنی انجام شد و بررسی نرمال بودن داده ها توسط آزمون شاپیروویلک وکلموگروف- اسمیرنوف انجام گرفت. در این پژوهش از نرم­افزار SPSS نسخه ۲۶ درصد سطح معناداری ۰۵/۰= p استفاده شد.یافته ها: تمرینات منتخب برروی فاکتورهای آمادگی جسمانی از قبیل (شنا، دراز و نشست، بارفیکس، آزمون کوپر) تاثیرگذار بوده است. آزمون ۹´۴ و پرش جفت بین دو گروه تجربی و کنترل اثر معناداری وجود نداشت. میانگین تعداد دراز نشست (۷۴) و بارفیکس (۳۴.۶)، شنا (۷۹.۶۱) و زمان آزمون ۳۲۰۰ متر (۹۵/۱۰) بر دقیقه به دست آمد.نتیجه گیری: در کارکنان یگان ویژه نیروی انتظامی فاکتورهای آمادگی جسمانی نظیر دو ۶۰ متر و پرش جفت و چابکی باید تقویت شود.