مجید خان بابائی نوا - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی،دانشگاه بوعلی سینا همدان. همدان. ایران
محمدمهدی بی نیاز - کارشناسی ارشد فیزیولوژیورزشی،دانشگاه بوعلی سینا همدان. همدان. ایران
علی حیدریان پور - دانشیار فیزیولوژیورزشی،دانشگاه بوعلی سینا همدان. همدان. ایران
یعقوب مهری الوار - دکتری فیزیولوژیورزشی،دانشگاه بوعلی سینا همدان. همدان. ایران

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی نقش شدت تمرین مقاومتی بر تغییرات هورمونی درگیر در هایپرتروفی و عملکرد ورزشکاران پرورش اندام صورت گرفت.روش تحقیق: بدینمنظور، از میان پرورش اندام کاران استان همدان، ۳۰ ورزشکار حرفه ایی به صورت تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی تناوبی شدید، تمرین مقاومتی سنتی و کنترل تقسیم شدند. پس از نمونه گیری اولیه، گروه های مداخله ایی به مدت ۱۲ هفته به فعالیت پرداختند. به منظور حذف پاسخ آخرین جلسه تمرینی، نمونه گیری خونی ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین به عمل آمد. کلیه تجزیه و تحلیل داده ها در سطح معناداری ۳ ۰.۰۵ انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تستوسترون، وزن، درصد چربی و شاخص توده بدنی در گروه تمرین مقاومتی تناوبی تغییر معناداری به نسبت گروه کنترل و تمرین مقاومتی سنتی داشته است .(P<۰.۰۵) همچنین نتایج نشان داد که قدرت بالاتنه و پایین تنه در گروه های تحت مداخله به نسبت گروه کنترل افزایش معناداری داشته است .(P<۰.۰۵) قدرت پایین تنه نیز بین گروه های تحت مداخله با گروه کترل تفاوت معنادار است. اما بین گروه تمرین مقاومتی سنتی و تناوبی تفاوت معناداری وجود ندارد (.(P>۰.۰۵ هرچند این تغییرات افزایشی در گروه مقاومتی تناوبی شدید بیشتر بوده است. اما تغییر معناداری در انسولین، مقاومت به انسولین، گلوکز و گلوکاگون مشاهده نشد(.(P>۰.۰۵بحث و نتیجه گیری:به نظرمی رسد شدت تمرین یک فاکتور مهم و اثرگذار برمیزان تغییرات عوامل مرتبط با عملکرد ورزشکاران باشد اما تغییرمشخصی را درشرایط هورمونی ورزشکاران ایجادنکرد البته برای رسیدن به نتیجه قطعی نیاز به پژوهش های بیشتری درآینده می باشد

تمرین مقاومتی تناوبی با شدت بالا ،تمرین مقاومتی سنتی،انسولین،هورمون رشد،تستوسترون