زهره خلیل پور - کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
محمد تقی اقدسی - استاد رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
سید حجت زمانی ثانی - استادیار رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

مقدمه: یادگیری، فرایندی مداوم در طول زندگی انسان محسوب میشود. شناسایی عوامل موثر در حصول به یادگیری، یکی از مقوله ای مهم و مورد پژوهش محققان میباشد و سبکهای یادگیری که عادات پردازش اطلاعات دریافتی افراد میباشند، یکی از عوامل موث۶ر در یادگیری است.روش: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی سبکهای یادگیری و سبکهای شناختی در بین دانشجویان دختر و پسر با اثر تعدیل کنندگی مقاطع تحصیلی و جنسیت بود. بدین منظور ۳۵۰ نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و پرسشنامه های سبکهای یادگیری کلب (۱۹۸۵) و سبکهای شناختی ویتکین (۱۹۷۱) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روشهای آماری همبستگی پیرسون، تیمستقل و تحلیل واریانس چند متغیره بررسی شدند.نتایج: نتایج نشان داد که بین سبکهای شناختی و متغیرهای مربوط به سبکهای یادگیری همبستگی معناداری وجود ندارد. همچنین همبستگی معناداری بین سن و سبکهای شناختی و متغیرهای سبکهای یادگیری بجز در آزمایشگری فعال مشاهده نشد. با اینحال همبستگی معناداری بین سبکهای یادگیری بدست آمد. نتایج بررسی تفاوت های گروهی نشان داد که دانشجویان کارشناسی نسبت به دانشجویان کارشناسی ارشد و پسران نسبت به دختران تمایل بیشتری به سمت سبک شناختی وابسته به زمینه دارند. در ادامه تفاوت آماری معناداری بین سطوح تحصیلی و جنسیت در سبکهای یادگیری مشاهده نشد.بحث: مطالعه ی حاضر نشان داد که دانشجویان کارشناسی نسبت به دانشجویان کارشناسی ارشد و پسران نسبت به دختران تمایل بیشتری به سمت سبک شناختی وابسته به زمینه دارند. به نظر میرسد سبک و جنسیت در ارتباط خود با اولویتها تعامل دارند و تحقیقات آینده در مورد تفاوتهای فردی در سبک باید به بررسی تاثیر جنسیت بررفتارهای مرتبط با سبک و رفتار سبک یادگیری و سبک شناختی به عنوان ساختارهای جداگانه پرداخت.

سبکهای یادگیری، سبکهای شناختی، جنسیت، مقاطع تحصیلی