ارتباط ارزش برند با رقابت پذیری برند در صنعت کفش ورزشی ایران

هدف از پژوهش حاضر، ارتباط ارزش برند با رقابت پذیری برند در صنعت کفش ورزشی ایران بود. روش تحقیق توصیفی و از نوعپیمایشی است که با توجه به هدف تحقیق جزء تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه مشتریان کفش ورزشیتشکیل می دهند. که براساس فرمول کوکران ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، به منظور جمع آوری داده ها ازپرسشنامه ارزش ویژه برند نام و همکاران (۲۰۱۱) و پرسشنامه رقابت پذیری برند ازدمیر و اصلان (۲۰۱۱) استفاده شد. روایی صوریو محتوایی پرسشنامه ها به تائید ۱۰ تن از اساتید و خبرگان رشته مدیریت ورزشی قرار رسید و پس از بررسی نهایی و انجام اصلاحاتلازم، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد، ارزش ویژه برند ارتباط معناداری با رقابت پذیری برند در صنعت کفش ورزشیدارد. بطوریکه مقدار ضریب تعیین تعدیل شده ((R(۲) که بیانگر درصد تغییرات تعیین شده از تغییرات متغیر وابسته (ملاک) توسطمتغیر مستقل (پیشبین) است، نشان می دهد که ۲۱ درصد از تغییرات واریانس مرقابت پذیری برند را تبیین کند.

Keywords:

ارزش ویژه برند , رقابت پذیری برند , کفش ورزشی