مطالعه اثرات ویتامین E و سلنیوم بر سمیت آرسنیک و نقش آن ها در جوجه درآوری

آرسنیک جزء عناصر سمی است که به طور طبیعی و نیز صنعتی در محیط وجود دارد و امکان انتقال آن، از طریق آب و غذا به طیور محتمل است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آرسنیک روی جوجه درآوری و نیز احتمال خنثی سازی تاثیر آن با افزودن ویتامین E و سلنیوم انجام شد. بدین منظور تخم مرغ های نطفه دار تهیه و در دستگاه جوجه کشی قرار گرفت. در روز هفتم انکوباسیون ۱۹۲ تخم مرغ دارای جنین زنده به چهار گروه مساوی تقسیم و مقدار یک دهم میلی لیتر از مواد مورد نظر داخل کیسه هوایی تزریق شد. به گروه اول (گروه شاهد) آب مقطر، به گروه دوم محلول اکسید آرسنیک، به گروه سوم محلول ویتامین E و سلنیوم و به گروه چهارم محلول ویتامین E، سلنیوم و اکسید آرسنیک تزریق شد. پس از تزریق، تخم مرغ ها مجددا به دستگاه جوجه کشی منتقل شدند. میزان جوجه درآوری و وزن جوجه ها در گروه های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. میزان جوجه درآوری در گروه ۱، گروه ۲، گروه ۳ و گروه ۴ به ترتیب برابر ۹۲%، ۶۷%، ۹۸% و ۸۳% بود. آزمون آماری نشان داد که میزان جوجه درآوری در گروه های مختلف آزمایش تفاوت معنی داری دارد. مشخص گردید که تزریق آرسنیک به طور معنی داری میزان جوجه درآوری را کاهش داده است و تزریق ویتامین E و سلنیوم میزان جوجه درآوری را به طور معنی داری افزایش داده است؛ همچنین میانگین وزن جوجه های یک روزه در گروه های مختلف تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر داشت.

Keywords:

ویتامینE , تخم مرغ , جوجه درآوری , سلنیوم , آرسنیک