روح الله دهقانی تفتی
ناصر شمس اسفندآبادی
ابوالفضل شیرازی
تقی تکتاز هفشجانی

هدف از این پژوهش بررسی اثر پروستاگلاندین E۲ بر درمان کیست های فولیکولی در گاو شیری بود. تعداد ۹۵ راس گاو شیری مبتلا به کیست فولیکولی در بازه زمانی ۵ ماهه در گاوداری زاگرس شهرستان شهرکرد انتخاب شدند. حیوانات به طور تصادفی به ۴ گروه تقسیم شدند؛ گروه اول ۲۰۰ میکروگرم گنادرولین استات، گروه دوم ۱ میلی گرم دینوپروستون، گروه سوم ۲ میلی گرم دینوپروستون و گروه شاهد ۲ میلی لیتر سرم فیزیولوژی به صورت عضلانی در روز تشخیص کیست دریافت کردند. در ۳ گروه درمانی ۹ روز بعد از تزریق، حیوانات ۵۰۰ میکروگرم کلوپروستنول و در گروه شاهد ۲ میلی لیتر سرم فیزیولوژی به صورت عضلانی دریافت کردند. گاوهایی که در بازه زمانی ۷ روزه پس از تزریق کلوپروستنول فحل می شدند. براساس قاعده ی Am-Pm تلقیح و مابقی دام ها در روز ۲±۱۸ پس از تشخیص مجددا معاینه شدند. به منظور اندازه گیری سطح سرمی پروژسترون، نمونه خون در روز اول و نهم گرفته شد.فراوانی میزان تلقیح بعد از درمان در گروه های درمانی نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت؛ لیکن بین گروه های درمانی اختلاف معنی دار نبود. میزان آبستنی در تلقیح اول و میزان انواع مختلف کیست در بازدید بعد از درمان در بین گروه های مورد مطالعه اختلاف معنی داری نداشت. سطح سرمی پروژسترون در گروه اول و سوم نسبت به گروه دوم و شاهد افزایش معنی داری در روز ۹ داشت. با توجه به نتایج این پژوهش، پروستاگلاندین E۲ با دوزهای ۱ و ۲ میلی گرم اثر قابل قبولی بر درمان کیست های فولیکولی در گاو شیری ندارد.

درمان, کیست فولیکولی, پروستاگلاندین E۲, گاو شیری