هنگامه حسینی دینانی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
هاشم باقری - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

ناحیه کالچویه در جنوب غرب نائین و در کمربند ماگمایی ارومیه- دختر واقع شده است. عمده سنگ های موجود در منطقه شامل گدازه های پیروکسن- آندزیت، تراکی آندزیت، ماسه سنگ های توفی و لیتیک توف است. کانه سازی مس (با عیار میانگین ppm ۷۵۵/۷۶۳۷) و طلا (با عیار میانگین ppm ۵۵/۰) عمدتا در واحدهای پیروکسن آندزیت و تراکی آندزیت، به دو صورت پراکنده و نیز به صورت رگه ای رخ داده است. مطالعات میان بارهای سیال و کانه نگاری به منظور تعیین جهت حرکت محلول های کانه دار و مکان تقریبی مرکز کانه زایی، با نمونه برداری از دو رگه اصلی کانه زایی شده بزرگ A در شمال- شمال غرب و کوچک B در شرق- جنوب شرق منطقه انجام شد. از انواع دگرسانی که در سنگ های منطقه رخ داده می توان به سیلیسی شدن و پروپیلیتیک اشاره نمود. پاراژنز کانی های فلزی موجود عبارتند از: کالکوپیریت، گالن، پیریت، مگنتیت، بورنیت، کالکوسیت، کوولیت، گوئتیت، هماتیت، مالاکیت، آزوریت و کوپریت و کانی های گانگ شامل کوارتز، کلسیت و باریت است. بیش ترین تمرکز کانی گالن در رگه A مشاهده شد. به کمک شواهد کانه نگاری و سنگ نگاری به نظر می رسد که انتشار در نزدیکی شکاف ها و تراوش درون شکاف ها، دو فرآیند اصلی انتقال ماده معدنی در رگه ها است. مطالعات پتروگرافی مقاطع دو بر صیقل کانی کوارتز نشان داد که میان بارهای سیال اکثرا کروی و نیمه شکل دار هستند و به ندرت به صورت کشیده دیده می شوند. بیشتر آن ها دو فازی (L+V) با حباب بخار نسبتا بزرگ هستند. به نظر می رسد که جهت احتمالی حرکت سیال از شرق- جنوب شرق به شمال- شمال غرب و مرکز تقریبی کانه سازی نیز در نزدیکی رگه کوچکتر B باشد. همچنین ترکیب داده های دمای همگن شدن، شوری سیال و مطالعات کانی شناسی نشان می دهد که مکانیسم اصلی ته نشینی کانه ها، مخلوط شدن دو سیال جوی و ماگمایی و جوشش بوده و می توان این اندیس مس را جزو گروه اپی ترمال سولفید پایین دانست.

کالچویه, میان بارهای سیال, تراکی آندزیت, پتروگرافی, کانه نگاری, اپی ترمال