فریماه آیتی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران ۴۶۹۷ - ۱۹۳۹۵، ج. ا. ایران
موسی کلیمی نقره ئیان - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
محمود خلیلی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

منطقه بررسی شده در امتداد کمربند ماگمایی ارومیه- دختر قرار دارد. مجموعه سنگ های آذرین منطقه شامل آندزی بازالت، آندزیت، داسیت، دیوریت و کوارتز دیوریت با بافت پورفیری است که به صورت آتشفشانی و نیمه آتشفشانی مشاهده می شود. مجموعه کانی های تشکیل دهنده این مجموعه شامل پلاژیوکلاز، آمفیبول، بیوتیت، کوارتز به همراه پیروکسن و آثاری از فلدسپات پتاسیم است. رخداد دگرسانی پتاسیک و فیلیک و دگرسانی پروپیلیتیک به صورت گسترده، حضور سیالات گرمابی را در منطقه نشان می دهد. آمفیبول های سنگ های آذرین بررسی شده، معمولا غنی از منیزیم بوده و محدوده ترکیبی وسیعی از منیزیوهورنبلند تا اکتینولیت دارند. بیوتیت ها نیز حاوی منیزیم بالایی هستند که نشان دهنده تشکیل آن ها در شرایط فوگاسیته بالای اکسیژن است. این ویژگی ها بیانگر آمفیبول ها و بیوتیت های مربوط به نفوذی های حاوی مس پورفیری است. بررسی شیمی بیوتیت ها نشان می دهد که ترکیب سیالات گرمابی مربوط به پهنه پتاسیک و پهنه فیلیک متفاوت است. زمین دماسنجی کلریت ها و بیوتیت های نهشته بررسی شده، به ترتیب، حرارت بین ۲۷۵ تا ۳۲۳ درجه سانتیگراد و ۴۰۲ تا ۴۵۰ درجه سانتیگراد را برای پهنه پتاسیک و حرارت ۲۴۹ تا ۲۵۶ درجه سانتیگراد و۲۸۰ تا ۳۴۴ درجه سانتیگراد را برای پهنه فیلیک نشان می دهند که قابل مقایسه با سایر نهشته های مس پورفیری در جهان است.

دگرسانی گرمابی, دماسنجی, سلفچگان