زری بلاغی - دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران
محمود صادقیان - دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران
حبیب اله قاسمی - دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران

در منطقه جنوب بهاباد واقع در شمال شرقی بافق، طیف وسیعی از سنگ های آذرین درونی و خروجی، با ماهیت دوگانه رخنمون دارد. سنگ های آذرین درونی دارای ترکیبات گابرو تا گرانیت هستند. سنگ های خروجی شامل مجموعه آتشفشانی- رسوبی معروف به سری ناریگان بوده و تناوبی از بازالت و ریولیت، به همراه سنگ های آذرآواری، ماسه سنگ، دولومیت و تبخیری ها (گچ و نمک) را در بر می گیرند. این مجموعه ویژگی های محیط های رسوبی کم عمق و درون قاره ای را نشان می دهند. وجود فسیل آرکئوسیاتید در افق های آهکی- دولومیتی و سن سنجی های پرتوزاد، سن این مجموعه را کامبرین زیرین نشان می دهند. سنگ های آذرین درونی غالبا به شکل استوک، دایک یا سیل جایگزین شده اند و مجموعه آتشفشانی-رسوبی (کامبرین زیرین) و رسوبات متعلق به کامبرین میانی- بالایی و اردوویسین را قطع کرده اند و به پالئوزوئیک زیرین نسبت داده می شوند. بر اساس داده های ژئوشیمیایی گابروها و دیوریت ها از LREE غنی شدگی و از HREE تهی شدگی نشان می دهند و ماهیت آلکالن درون ورقه ای دارند. سنگهای فلسیک (لوکوگرانیت ها و ریولیت ها) ویژگی های شاخص سنگ های پوسته ای را نشان می دهند. لوکوگرانیت ها در زمره گرانیتوئیدهای نوع I ،H و A قرار می گیرند. کانه-زایی های مگنتیت- آپاتیت، باریت، سرب و روی در این منطقه و مناطق همجوار (بافق- اسفوردی) حاصل این تحولات ماگمایی هستند. 

ایران مرکزی, بافق, پالئوزوییک زیرین, کافت زایی, ماگماتیسم آلکالن