بررسی مولفه های موثر بر ارتقاء حس امنیت محیطی در مجتمع های زیستی (نمونه موردی : بررسی پروژه اسکایپر در ناپلی)

جرم و ترس امروزه ، به یکی از مشکلات مهم در تمامی جوامع تبدیل شده است و نظام های عدالت به دنبال کاهش میزان جرایم هستند. که همین موضوع اهمیت پیشگیری از جرم جنایت را دو چندانی کرده است . در این میان، با توجه به تاثیرگذاری محیط زندگی و نقش آن در ا یجاد فرصت ارتکاب جرم، مداخله در محیط فیزیکی می تواند نقش مهمی در پیشگیری از جرم داشته باشد. در واقع ، طراحی مناسب و استفاده درست از محیط می تواند علاوه بر بهبودکیفیت زندگی، از ترس ناشی از جرم و وقوع جرم پیشگیری کند. پژوهش های انجام شده نشان می دهد که اجرای این تئوری در محله، موجب پیدایش آثار مثبتی مانند بهبود کیفیت زندگی، ایجاد حس مالکیت، کاهش میزان جرایم و حتی افزایش قیمت خانه و زمین شود . در این بین طراحی مجتمع های زیستی در دوران معاصر ، یکی از مهمترین عرصه ها در فضای معماری است ، که بخش اعظم زندگی انسانی ، در آن سپری می شود. به نظر می رسد که پایین بودن کیفیت کالبدی و فضایی مناطق مسکونی ، باعث به وجود آمدن مشکلات و آسیب های فراوانی از جمله آسیب های اجتماعی ، رفتاری و ایجاد جنایت در این نواحی شده است .با توجه به ، نیاز به امنیت این فضاها و پارامتر های کیفی مربوط به آن، ایجاد امنیت محیطی در مجتمع های مسکونی از ضروریات اصلی انسان می باشد. در این پژوهش روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و با استفاده از مشاهده باعث به وجود آمدن مشکلات و آسیب های فراوانی از جمله آسیب های اجتماعی ، رفتاری و ایجاد جنایت در این نواحی شده است .با توجه به ، نیاز به امنیت این فضاها و پارامتر های کیفی مربوط به آن، ایجاد امنیت محیطی در مجتمع های مسکونی از ضروریات اصلی انسان می باشد. در این پژوهش روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و با استفاده از مشاهده در فضای معماری و بالا بردن سطح فرهنگ و تعاملات اجتماعی . ۱ - ایجاد وحدت در فضا و کالبد معماری ، و همچنین شناسایی مولفه های ایجاد امنیت در طراحی معماری و معرفی ابعاد مختلف امنیت و راهکارهای اصلی و قابل اجرا در طراحی به منظور ارتقای حس امنیت در مجتمع های مسکونی می باشد .

Keywords:

جرم و جنایت , امنیت , بهبود کیفیت زندگی , مجتمع های مسکونی