آسیب شناسی نظام مدیریت منابع انسانی شهرداری ساری با رویکرد مدل سه شاخکی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 706

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICAMAO06_037

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1400

Abstract:

به هنگام بیان انواع سیستم های اجتماعی از سازمان به عنوان یکی از اشکال مهم و رایج نام برده می شود.سازمان یک سیستم اصلی است و با دیدگاه سیستمی مجموعهای است که بر چهار بنیاد اساسی، وارده،عملیات، صادره، و بازخورد اطلاعاتی استوار است. یکی از اهداف راهبردی مدیران ارشد سازمان ها دستیابی بهتوسعه و تحول شرکت متبوع خود است. در این راستا سازمان ها با مشکلات و موانع متعددی مواجه خواهندشد. از نظر جامعه شناسی و روانشناسی، آسیب ها علل متعددی دارند و آسیب های سازمانی خاص خود اینسازمان ها تعریف می شود. همانطور که از نام آسیب شناسی پیداست مسائل و مشکلات فنی، انسانی، مدیریتیو مالی را در پی خواهد داشت. پژوهش حاضر در ابتدا با بررسی دقیق و مطالعه جامع که کارمندان وکارشناسان شهرداری ساری را شامل می شود آغاز شده است. در ادامه کار با استفاده از مدل سه شاخکیپاتولوژی دکتر میرزایی اهرنجانی در کل به بررسی آسیب های احتمالی موجود در ابعاد کلی سازمان از حیثساختاری و رفتاری و زمینه ای و به صورت خاص به مدیریت منابع انسانی پرداخته شده است. روش این تحقیقتوصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است. برای آزمون فرضیه های این تحقیق از نرم افزار spss ، آزمونکولموگروف- اسمیرنوف و آزمون فریدمن و برای رتبه بندی عوامل آزمون میانگین تک نمونه ای استفاده شدهاست و در نهایت نتایج تحقیق حاکی از وجود برخی آسیب ها نظیر ارتقاء و استخدام، سیستم پرداخت وسیستم استخدام و گزینش در بعد ساختاری؛ سیستم انگیزشی کارکنان و آموزش منابع انسانی در بعد رفتاریو نهایتا امور پیمانکاران در بعد زمینه ای باشد. در ضمن بر اساس آزمون فریدمن آسیب های موجود در ابعادمختلف به ترتیب در ابعادی نظیر رفتاری، ساختاری و زمینه ای کشف شده است. در نهایت گروه تحقیق بامطالعه این آسیب ها به ارائه راه حل های عملی (برخاسته از نظر مشاورتی) و راه حل های نظری (اقتباس شده ازمنابع علمی) اقدام نموده است.

Authors

سعید ایباغی

استاد گروه مدیریت،دانشکده علوم انسانی شاهرود

علیرضا حمیدی

کارشناسی ارشد ، مدیریت استراتژیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

سیدحسن رسولی

دانشجوی دکتری، جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ، ایران