مهدیه سادات هاشمی پور - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه دامغان، ایران،
فهیمه رفیعی - استادیار گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه دامغان،
ارشیا قرص سیمین - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه دامغان، ایران،
آتنا قرص سیمین - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری، دانشگاه صنعتی شاهرود

محیط زیست به عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه ی پایدار، تاکنون از سوی بشر با زیان های بسیاری مواجه شده است و هنوز نیز ادامه دارد. مخاطرات طبیعی به عنوان جزئی ثابت از چرخه ی تعادل محیط زیست هستند، اما زمانی که انسان در محل وقوع آن ها اقدام به ساخت و ساز می کند، این خطر طبیعی به یک فاجعه بدل می گردد. همچنین بالا رفتن سرعت ساخت و پیشرفت تکنولوژی و توجه به افزایش بهره وری در حوزه های اقتصادی و صرفه جویی در صنعت ساخت، مصرف انرژی و نیروی انسانی و... باعث روی آوردن به روش های اجرایی نوین شده است. کاهش وزن ساختمان با بهبود کیفیت مصالح مورد استفاده و ایجاد یک سازه سازگار با محیط زیست، حاکی از ضرورت جایگزینی روش های نوین با روش های سنتی است. سیستم های سقفی مختلفی که در ساختمان به کار گرفته می شود علی رغم دارا بودن استحکام خوب، مشکلاتی را نیز به همراه دارند. وزن زیاد، افزایش دور ریز و همچنین بالا بودن قیمت تمام شده از مشکلات روش های سنتی اجرایی ساختمان است. هدف در این مقاله، بررسی سقف های نوین در راستای توسعه پایدار می باشد. از این رو ابتدا به مرور مختصری از مفهوم و اهداف توسعه پایدار پرداخته و سپس سقف های وافل، روفیکس، کوبیاکس و یوبوت را بررسی کرده ایم. در نهایت نتیجه بررسی ها در این مقاله نشان می دهد که استفاده از این سقف ها در پروژه های کوچک نیاز به تدابیری برای کاهش هزینه می باشد و در پروژه های بزرگ تر می توان از سقف های کوبیاکس و وافل برای کاهش آلودگی های زیست محیطی، به خصوص کاهش مصرف بتن و در پی آن کاهش آلودگی های ناشی از مصالح استفاده شده در بتن، کمک گرفت.

توسعه پایدار، محیط زیست، سقف های نوین، صنعت ساخت و ساز، سقف کوبیاکس، سقف وافل