صدیقه باقری پور - گروه معماری، واحد بندرعبا س، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
وحیده نوری اکبرآبادی - گروه معماری، واحد شهر بابک، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ا یرا ن

برنامه ریزان قرن بیستم به دنبال ایجاد فضاهای اجتماعی در محیط های طراحی شده بودند این مهم را خردگرایان بر اساس پیش بینی آینده و تجربه گرایان آن را در تجربیات گذشته دنبال می کردند، نتیجه این دو دیدگاه آثار اجتماعی و کالبدی مهمی بر طراحی مجتمع های مسکونی گذاشت. هدف از این مقاله بررسی الگوی فضای باز مجتمع های مسکونی به عنوان یکی از فضاهای اجتماعی مورد بحث در نظریات قرن بیستم می باشد. نظریاتی که سبب شکل گیری نوع جدیدی از طراحی و ایجاد مدل هایی از شکل گیری فضای باز مجتمع های مسکونی شد. این تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی و با استناد به مطالعات کتابخانه ای در پی نمایان کردن آثار این دو اندیشه در طراحی های آن برهه از زمان است.

فضای باز، نظریات قرن بیستم، مجتمع های مسکونی،نظریات شهرسازی