کاهش مواد مخرب زیست محیطی(ازن) از مصالح ساختمانی جهت توسعه ساختمان های سبز با رویکرد مدیریت شهری

به موازات پیشرفت صنعت و فناوری ، هر ساله شاهد ورود مواد و تجهیزات جدیدی در صنایع هستیم که سعی در بهینه سازی انرژی و افزایش طول عمر مفید مواد دارند. ارتقا چنین بهینه سازی با هم سو شدن با محیط زیست و پیروی از قوانین و اصول طبیعت میسر میشود. همچنین با استفاده از سیستم های بازیافت و باز تولید تکمیل میگردد. مصالح هوشمند می تواند در تطابق با شرایط محیطی باشد و بر اثر تغییرات محیط واکنش نشان دهد که در نگرش طراحی ساختمان های پایدار بهتر است از چنین مصالح پربازده که ماهیتی سازگار با محیط زیست داشته و سبب افزایش عمر مفید ساختمان می شود استفاده گردد.ساختمان های هوشمند و سبز با بهره گیری از مصالح در خور توانایی افزایش کارایی و راندمان را ایجاد میکنند و همین طور همسویی ساختمان های سبز با محیط پیرامون و طبیعت سبب جلوگیری از اعمال آسیب بر محیط میگردد. طبق تحقیقات استفاده از مصالح ساختمانی هوشمند این روزها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. معماری آینده تا حد زیادی به مصالح هوشمند ساختمانی گره خورده و تعداد ساختمان سبز از ۱۶% در سال ۲۰۱۶ به ۳۲% در سال ۲۰۱۸ رسیده است و تا سال ۲۰۲۱ به ۴۵% می تواند برسد. ازن یک گاز واکنشی است که می تواند اثرات منفی بر سلامتی انسان ها بگذارد. مصالح ساختمانی به دلیل واکنشهای ناهمگن برگشت ناپذیر بین ازن و سطوح مواد می توانند حفره های قابل توجهی برای جایگیری ازن داخلی داشته باشد.بنابراین ، حذف ازن از روی سطح مواد ، برای ارزیابی غلظت ازن داخلی و قرار گرفتن انسان در معرض ازن بسیار مهم است. در این مقاله یک بررسی از تحقیقات قبلی در مورد از بین بردن ازن از سطح مصالح ساختمانی ارائه شده است.نتایج نشان داد که احتمال عکس العمل مصالح ساختمانی داخلی متداول از۴-۱۰ تا ۸- ۱۰ است و به ترکیبات شیمیایی مواد و خصوصیات سطح بستگی دارد. احتمال می رود که مواد استفاده شده ی پوشاننده سطوح، در تعیین سرعت رسوب ازن، از بستر اصلی ماده مهمتر هستند.

Keywords:

اثرات مخرب زیست محیطی , ازن , ساختمان سبز , مدیرت شهری , مصالح پایدار