نورالدین زارعی - دانشجو دکتری، گروه مهندسی عمران، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران،
آرش نیری - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران،
سیدحمید لاجوردی - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران،
حمیدرضا صبا - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه تفرش، تفرش، ایران
لوران بریانسون - استادیار، موسسه ملی علوم کاربردی لیون، فرانسه

در بسیاری از سازه های خاکی مانند خاکریزها، لایه های خاک زیر سازه ها، لایه های خاک اطراف لوله های مدفون، لایه های زیرسازی راه و راه آهن، دیوارهای حایل از ژئوگریدها به منظور افزایش مقاومت کششی خاک به عنوان مسلح کننده استفاده می گردد. بیشتر مواقع فضای لازم برای تامین طول مورد نیاز مسلح کننده در دسترس نمی باشد. برای رفع این مشکل به جای استفاده از ژئوگرید به شکل افقی و مستقیم از شکل های دیگر هندسی مانند U,V و L و ... به منظور افزایش طول ژئوگرید و جبران نیروی بیرون کشش لازم استفاده می شود. طراحی این نوع مهاری ها نیاز به مطالعه وسیع تری دارد. به منظور بررسی اثر شکل قرارگیری مهاری در خاک ابتدا چندین شکل هندسی قرارگیری مختلف تحت بارگذاری استاتیکی بوسیله دستگاه آزمایش بیرون کشش مورد آزمایش و مطالعه قرار گرفته است. مهاری شیب دار برگشتی که نسبت به سایر مهاری ها، نیروی بیرون کشش حداکثر بیشتری ازخود نشان داد برای بررسی اثر بارگذاری سیکلی انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفته است. برای مقایسه اثر بارگذاری استاتیکی و سیکلی، نیروی بیرون کشش حداکثر به عنوان معیار استفاده شده است. نتایج آزمایش ها نشان داد که در نبود سربار اضافی نیروی بیرون کشش حداکثر در بارگذاری سیکلی نسبت به بارگذاری استاتیکی بیشتر است. در مهاری شیب دار برگشتی تحت بارگذاری سیکلی، با افزایش دامنه بار سیکلی نیروی بیرون کشش حداکثر و نهایی بعد از مرحله سیکلی نسبت به بارگذاری استاتیکی افزایش می یابد. افزایش تعداد سیکل های بارگذاری سبب می شود نیروی بیرون کشش حداکثر کاهش یابد و به نیروی بیرون کشش حداکثر در حالت استاتیکی نزدیک شود.

آزمایش بیرون کشش، ژئوگرید، مهاری برگشتی شیب دار ، بارگذاری سیکلی.