سحر طوفان - استادیار دانشکده معماری، گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
صبا خردمند - دانشجوی دکتری ، دانشکده معماری، گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

معنامندی فضایی از راهکارهای کیفیت بخشی به فضای معماری است. بررسی عوامل معناساز راهی موثر در ارتقای حس مکان است و استفاده از اصول علم نشانه شناسی از بهترین راهکارهای نیل به این هدف به شمار میرود. هدف اصلی این نوشتار، مقایسه و تحلیل نشانه شناسانه و نمادین متن ادبی-هنری با مفاهیم پایه در معماری فضا می باشد. اثر مورد بررسی، اتاق آبی نوشته سهراب سپهری است۱ که از منظر نویسنده مکانی نمادین و مقیاسی کوچکتر از جهان هستی است. روش تحقیق پژوهش از نوع کیفی است که با رویکرد روش مطالعه تطبیقی-توصیفی، پژوهش ذیل را مدیریت میکند. این نوشتار به همنشینی آرایه ها در ادبیات با کانسپت در تولید معماری و چگونگی ارتقای ادراک و دریافت متن هنری (ادبی-معماری) با استفاده از رمزگشایی واژگان نمادین و بهبود فضای معماری بر اساس اتاق آبی میپردازد. دستاورد اصلی پژوهش همپوشانی تعریف هویت فضا در مکان مخیل ادبی و ساختمان معماری خانه است.

خانه، نشانه، نماد، فضای معماری، اتاق آبی، سهراب سپهری