شیما مهراد - دانشجوی دکتری معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد همدان

استفاده بی رویه از منابع انرژی تجدیدناپذیر سبب تقلیل منابع و بروز بحران انرژی در جهان شده است. گزارشها حاکی از آن است که بیش از نیمی از منابع انرژی تجدیدناپذیر زمین، مصرف شده اند. علاوه بر اتمام منابع و بی بهره ماندن نسل های آینده ازآن، این نگرانی وجود دارد که با افزایش گازهای گلخانه ای که حاصل از مصرف این انرژی هاست اثرات مخرب زیست محیطی چون، نازک شدن لایه ازون،گرم شدن کرهی زمین و تغییرات اقلیمی شدت پیدا کنند. بنابراین کاهش مصرف انرژیهای تجدیدپذیر، امری ضروریست. ازسویی یکی از بخشهای اصلی مصرف کننده انرژی، بخش ساختمان است که کاهش مصرف انرژی در این بخش، می تواند بسیار مهم میباشد. ساختمان های صفرانرژی، ساختمان هایی هستند که برآیند سالانه تولید و مصرف انرژی در آنها، صفر است. شناخت ساختمان صفرانرژی و انواع شیوه های اجرا آن موضوعی است که امروزه در دنیا بسیار مورد توجه بوده و سبب اصلاح شیوه های طراحی معماری خواهدشد.توجه به میزان انرژی مصرفی ساختمان و سعی در استفاده از انرژی های پاک و تجدیدپذیر می تواند به حفظ تعادل اقلیم و تقلیل اثرات مخرب تغییر اقلیم کمک شایانی نماید. هدف از این پژوهش بررسی مفهوم ساختمان صفرانرژی، انواع آن و اصول طراحی ساختمان های صفرانرژی، میباشد. روش تحقیق این مقاله، تحلیلی- توصیفی است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که به منظور رسیدن به اهداف ساختمانهای صفرانرژی، ضروریست هم انرژی مورد تقاضای ساختمان را کاهش داد و هم به تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر، برای مصرف ساختمان، پرداخت. استفاده از طراحی هوشمندانه و همساز با اقلیم و همچنین به کارگیری سامانه های ایستا، راهکارهای پیشنهادی برای کاهش تقاضای انرژی ساختمان میباشند. همچنین با شناسایی و بهره گیری از منابع تجدیدپذیر و استفاده از سامانه های پویا، میتوان به تولید انرژی مورد نیاز ساختمان کمک کرد.

ساختمان صفرانرژی، پایداری، انرژیهای تجدیدپذیر، معماری پایدار