علی بیدهندی - دانشجو کارشناسیارشد مدیریت پروژه و ساخت، دانشگاه تربیت مدرس،
امیرحسین بخارائیان - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی،

یک رویکرد مشارکت عمومی- خصوصی- مردمی ، می تواند ذی نفعان مهم و اصلی را از طریق یک راهبرد کاملا مشارکتی بسیج کند، بنابراین آنها می توانند نقش های مهمی را ایفا کنند و به انواع خاصی از پروژه های مشارکت عمومی- خصوصی کمک مثبت و همافزایی کنند. این می تواند تاثیرات مثبتی در برقراری روابط بین طرف های دولتی و خصوصی، به ویژه با تمرکز بر پایداری و همچنین تحویل یکپارچه ی پروژه داشته باشد. در مدل ۴P، سه بازیگر اصلی در برنامه ریزی شهری وجود دارد: شهرداری یا دولت (عمومی)، توسعه دهنده (خصوصی) و کاربران نهایی (مردم). پدیده های زندگی واقعی، مانند برنامه ریزی شهری، نه تنها به مشاهده و تحقیق، بلکه به تصمیمات آگاهانه و راه حل های فناورانه نیز احتیاج دارند. هدف از این مطالعه تاکید بر ضرورت مشارکت حداکثری تمامی ذی نفعان، به خصوص در پروژه های غیرانتفاعی دولت، که قصد اجرای آن ها را به روش PPP دارد با استفاده از بررسی ادبیات موجود می باشد.

مشارکت عمومی- خصوصی- مردمی، مدیریت شهری، معیارهای موفقیت پروژه، ذی نفعان، پروژه های دولتی