پژمان فاضلی دهکردی - استادیار، گروه عمران، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
سیدعلی رضوی وانانی - دانشجوی دکتری، گروه عمران، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

در بسیاری از موارد، سازه ها به صورت مجزا و بدون اعمال اثرات اندرکنش خاک- شالوده تحلیل می گردند که این موضوع می تواند در برخی مواقع موجب خطرات جبران ناپذیری گردد. ارزیابی اثرات اندرکنش خاک- شالوده در بسیاری از حالت ها برای شالوده های مجاور یکدیگر و با اشکال مختلف هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. بر این اساس در پژوهش حاضر، اثرات اندرکنش خاک- شالوده برای سه نوع شالوده سطحی نواری، منفرد و گسترده به صورت همجوار آنالیز گردیده است. با استفاده از نرم افزار ABAQUS مدل های طراحی شده تحت تحلیل تاریخچه زمانی و همچنین استاتیکی خطی قرار داده شده اند. سپس جهت مقایسه، تحلیل غیرخطی دو بعدی برای خاک- شالوده نیز انجام پذیرفته است. نتایج حاکی از آن است که افزایش چسبندگی خاک و افزایش زاویه اصطکاک خاک موجب می شود تا نشست در فنداسیون ها کاهش پیدا کند. این اثر در شالوده های با شکل هندسی گسترده به دلیل صلبیت بیشتر در فونداسیون گسترده نسبت به پی های دیگر محسوس تر است.

اندرکنش خاک-شالوده، شالوده سطحی، مطالعه پارامتریک، تحلیل تاریخچه زمانی