نگار خورنگ - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه کردستان، دانشکده هنر و معماری،
راضیه عباسی نادرپور - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه پیام نور تهران شرق، دانشکده هنر و معماری،
مرضیه عباسی نادرپور - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، دانشکده هنر و معماری،

حیاط، یکی از قرارگاههای رفتاری مهم در مدارس ابتدایی است. با توجه به اینکه کودکان، حدود ۶۷ درصد زمان تحصیل خود تا قبل از دیپلم را در دوره ی ابتدایی سپری می کنند، بنابراین پاسخگو بودن مدرسه در برابر نیازهای رشد کودکان مهم است. هدف این مقاله، سنجش میزان تامین پذیری حیاط مدارس در برآوردن نیازهای مختلف رشد کودکان است. در تحقیقات پیشین، در مورد اینکه کدام فضای مدرسه در رفع نیازها بیشترین تاثیر را دارد بحث جدی نشده است. یکی از بیشترین فعالیت هایی که در حیاط مدرسه انجام می شود و در مقالات زیادی بر روی آن کار کرده اند، بازی است. نتایج این تحقیقات حاکی از آن است که بازی حوزه ی وسیعی از رشد ابتدایی در زمینه ی رشد شناختی و رشد هیجانی-اجتماعی ایجاد می کند. اما بازی تنها یکی از مولفه های نیازهای رشد کودکان است. سوال تحقیق این است که کودکان از میان نیازهای رشد فیزیکی، شناختی، اجتماعی و هیجانی، بیشتر به دنبال کدامیک در حیاط مدرسه هستند. برای این منظور از میان مدارس ابتدایی شهرستان مریوان در استان کردستان، دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد و با تعداد ۱۸۰ دانش آموز از پایه های اول و دوم و سوم، بحث و گفتگو صورت گرفت. تیترهای گفتگو از زیرشاخه های مرتبط با هر کدام از نیازها انتخاب شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که ۸۲ درصد کودکان، نیازهای فیزیکی خود را در حیاط مدرسه دنبال می کنند و ۴۳ درصد کودکان پاسخ نیازهای هیجانی خود را در حیاط مدرسه می بینند. به نظر می رسد که حیاط مدرسه می تواند نه تنها مکانی برای بازی بلکه، مکانی برای شکل گیری شخصیت اجتماعی کودک و ایجاد حس مسئولیت و تعلق و دلبستگی در نهاد او باشد.

حیاط مدرسه, نیازهای رشد کودکان, فضاهای پاسخگو, بحث و گفتگو، بازی