محمدرضا ملااسماعیلی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی عمران- سازه، دانشگاه جامع امام حسین (ع)
محمد فیاض - استادیار، دانشکده، پژوهشکده مهندسی و پدافند غیرعامل، دانشگاه جامع امام حسین(ع)

بتن با مقاومت و کیفیت بالا به عنوان یک ماده اقتصادی و موثر در تکنولوژی بتن ، رشد قابل توجهی در صنعت ساخت وساز داشته است . اجزا سازنده بتن و ترکیب آن ها، نقش تعیین کننده ای در تبیین خواص مکانیکی بر عهده دارد؛ با این حال برخی عوامل تشدیدکننده ی ضعف دوام و یکپارچگی بتن هستند. منافذ موجود در بتن به عنوان یکی از مهم ترین عوامل در نظر گرفته شده است. بتن تحت شرایط مختلف دچار ترک خوردگی می شود، در صورت وجود شبکه های از ترک، ساختار بتن نفوذپذیر شده و میلگردها در معرض هوا قرار می گیرد و سبب تشدید تخریب بتن می گردد که آگاهی از شیوه های ترمیم کننده در بتن می تواند به نحو موثری برای حفاظت سازه های بتنی و یا افزایش استحکام و پایداری آن ها و به کارگیری در صنایع دیگر استفاده شود. تولید بتن انرژی زیادی مصرف می کند که این خود لزوم بهره گیری از روش های خودترمیمی بتن را به اثبات می رساند. در این مقاله سعی شده با جمع آوری اطلاعات، مکانیزم های مختلف روش های خودترمیمی بررسی شده و کارایی روش های مختلف سنجیده شود.

بتن- خودترمیمی- افزایش بهره وری- قارچ- باکتری- سدیم سیلیکات