سیدمهدی نجف پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران – مدیریت ساخت. موسسه غیرانتفاعی توس مشهد.
محسن جلالی مجیدی - دکترای مدیریت، استادیار دانشگاه آزاد، مشهد، ایران،

مهندسی ارزش را بازنگری خلاق سازمان یافته ارزش ها و هزینه ها به منظور بیشینه کردن شاخص ارزش تعریف نموده اند که این فن آوری را می توان در تمام فعالیت ها به کاربست. پژوهش حاضر با هدف اولویت بندی عوامل موثر بر بی توجهی به استفاده از فرآیند مهندسی ارزش در پروژه ها ی انبوه ساز مشهد انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه مهندسین شاغل در پروژه های انبوه ساز در مشهد بود. بر اساس جدول فرمول کارکران ۵۰ نفر شده است و بر همین اساس تعداد ۵۰ پرسشنامه در جامعه آماری توضیح و جمع آوری گردید. پرسشنامه مورد استفاده محقق ساخت مقایسات زوجی عوامی موثر بر بی توجهی به استفاده از فرآیند مهندسی ارزش در پروژه های انبوه ساز می باشد. پرسشنامه فوق از نظر روایی به تائید استاد راهنما و خبرگان رسید و به منظور کنترل پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۷۱۷۳/۰ به دست آمد که مورد تائید می باشد. به منظور آزمون فرض نرمال بودن از آزمون کلوموگروف اسمرینف استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از فرآیند سلسله مراتبی استفاده شد. نتایج نشان داد مهمترین عامل بی توجهی نسبت یه استفاده از مهندسی ارزش در پروژه های انبوه سازی مشهد مخالفت مشاور می باشد و مهمترین عوامل بی توجهی به استفاده از مهندسی ارزش در پروژه های انبوه سازی به ترتیب در زیر معیار کارفرما اعتقاد به برنامه زمانبندی طراحی شده ، پیمانکار باورهای ناصحیح اولیه پیمانکار، مشاور و طراح ابهام بالای پروژه ها، مدیر پروژه و پرسنل مخالفت با تکنولوژی های به روز، سایر موارد عدم الزام مسئولین اعم از انجمن انبوه سازان به استفاده از این فرآیند در پروژه های انبوه سازی بود.

مهندسی ارزش، اولویت بندی، عدم بکار گیری، انبوه سازی، فرآیند تحلیل سلسبه مراتبی