سیدحمید موسوی زاده - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، تهران،

توسعه حمل و نقل محور (TOD) با تاکید بر حمل و نقل همگانی درصدد آن است تا جوامعی سالم و با اقتصادی پویاتر و به طور کلی پایدارتر را ایجاد نماید. از این رو تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات توسعه حمل و نقل محور بر توسعه پایدار شهر مشهد صورت پذیرفت. روش تحقیق در پژوهش حاضر به صورت توصیفی – تحلیلی می باشد که از نظر هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها از نوع کتابخانه ای و پیمایشی است. گردآوری داده ها در این پژوهش با ابزار پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفته است. به این منظور پرسشنامه ای در دو بخش توسعه حمل و نقل محور و توسعه پایدار طراحی گردیده و در اختیار ۱۰۰ نفر از متخصصین مرتبط با موضوع تحقیق در سازمان های راه و شهرسازی، شهرداری، شورای شهر و ... به شیوه در دسترس قرار گرفته شده است. پس از گردآوری داده ها به بررسی روایی و پایایی ابزار اندازه گیری پرداخته شد. به جهت تجزیه و تحلیل داده ها و به منظور بررسی اثرات توسعه حمل و نقل محور بر توسعه پایدار شهر مشهد از مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی (SEM) و با کمک نرم افزار SMART PLS استفاده گردید. پس از آن نیز وضع موجود شهر مشهد بر اساس شاخص های توسعه حمل و نقل محور با استفاده از آزمون t-test مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که توسعه حمل و نقل محور در شهر مشهد تاثیر مثبت و معناداری بر توسعه پایدار این شهر داشته است. همچنین نتایج حاصل از آزمون t-test تک نمونه ای نشان داد که وضعیت شهر مشهد بر اساس شاخص های مورد مطالعه توسعه حمل و نقل محور (اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی) مطلوب می باشد.

توسعه، توسعه پایدار، توسعه حمل و نقل محور، TOD، مشهد.