رژیم حقوق بین الملل حاکم بر توسل به دفاع پیش دستانه جهت دفاع از غیرنظامیان

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 564

This Paper With 13 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ISCV04_023

تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1400

Abstract:

تا پیش از ظهور اصل تفکیک و در سایه مفاهیمی همچون بمباران راهبردی و بازدارندگی هسته ای، میلیون ها غیرنظامی کشته و یا در معرض خطر جانی قرار گرفتند. ظهور اصل تفکیک چالشی جدی برای ادامه رویه فوق محسوب شد لیکن این اصل به دلیل خلاهای حقوقی موجود در بعضی از اسناد بین المللی نتوانست آنطور که انتظار می رفت حافظ جان غیرنظامیان در طول جنگ باشد. بعض از حملات نظامی کشورهایی نظیر اسرائیل و آمریکا حکایت از اعتقاد رهبران کشورهای اخیر به دفاع پیش دستانه دارد. مولفه ای که صرف تهدید قریب الوقوع قابل اثبات از روی قراین و شواهد را جواز توسل به زور دانسته و به کرات با بهانه مبارزه با تروریسم و دولت های یاغی، جلوگیری از دستیابی دولت ها به تسلیحات نامتعارف و یا جلوگیری از وقوع یک تهاجم مسلحانه شدید مورد استفاده قرار گرفته است. به ظاهر توسل به چنین راهبردی جهت حفاظت از غیرنظامیان در برابر حملات قریب الوقوع معقول به نظر می رسد. پرسش اصلی تحقیق حاضر آن است که از منظر حقوق بین الملل موانع توسل به راهبرد دفاع پیش دستانه جهت مقابله با تهدیدات قریب الوقوعی که متوجه غیرنظامیان است چیست؟ نویسندگان با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی به دنبال پاسخ به پرسش فوق هستند. نتیجه تحلیل ما نشان می دهد جز در مواردی که شورای امنیت دفاع پیش دستانه را تجویز نماید، توسل خودسرانه دولت ها به دفاع پیش دستانه جهت واکنش نظامی در برابر تهدیدات قریب الوقوع متوجه غیرنظامیان تقابل دو مولفه غیر قانونی بوده و نزد حقوق بین الملل معاصر مقبول واقع نمی شود.

Authors

امیرحسین ملکی زاده

دکترای تخصصی، حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد

پوریا ابراهیم زاده

کارشناس ارشد، حقوق بین الملل ، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد