عباس صفرنژاد - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی یا شعبه مشهد، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
سیده بی بی لیلا علمداری - بخش تحقیقات کشت بافت، شعبه مشهد، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
هادی درودی - بخش تحقیقات کشت بافت، شعبه مشهد، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
مرضیه دلیر - بخش تحقیقات کشت بافت، شعبه مشهد، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران

گلابی یکی از مهمترین درختان میوه مناطق معتدل و سردسیر محسوب میشود که به سبب طعم مناسب و ارزش اقتصادی بالای آن، سال های متمادی است که در ایران پرورش مییابد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین محیط بهینه برای تکثیر سریع گیاه گلابی سالم از طریق کشت بافت است. ابتدا نمونه های گلابی از باغ آستان قدس رضوی، جمع آوری و از جوانه های انتهایی و جانبی برای ریزنمونه استفاده شد. بهترین تیمار برای استریل سازی جوانه ها محلول ۱/۰ درصد کلرید جیوه به مدت سه دقیقه و اتانول ۷۰ درصد به مدت یک دقیقه شناخته شد. آزمایش بر اساس طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد بهترین محیط برای باززایی (Regeneration)، محیط MS (Murashige and Skoog) همراه با سه میلی گرم در لیتر BAP(۶-Benzylaminopurine) و ۰۱/۰ میلی گرم در لیتر IBA(Indole-۳-Butyric Asid)است. بهترین محیط برای پرآوری(Proliferation)، محیط MS همراه با پنج میلی گرم در لیتر BAP و ۱/۰ میلی گرم در لیتر IBA است. بیشترین طول شاخه در محیط، سه میلی گرم در لیتر BAP و ۰۱/۰ میلی گرم در لیتر IBAتشخیص داده شد.نتایج تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معنی داری بین تیمارهای ریشه زایی وجود نداشت. گیاهچه های ریشه دارشده برای سازگاری به جیفی پات و سپس به خاک منتقل شدند. 

کشت بافت, گلابی, هورمون های گیاهی