اثر سالیسیلیک اسید بر غلظت برخی عناصر غذایی، پروتئین و آنزیم های آنتی اکسیدانی ریحان (Ocimum basilicum) تحت تنش سرب

امروزه کاربرد ترکیبات فنلی و تنظیم کننده رشد گیاه مانند سالیسیلیک اسید، به منظور کاهش آثار منفی ناشی از تنش های مختلف مطرح شده است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر محلول پاشی سالیسیلیک اسید بر سمیت سرب در گیاه ریحان پس از افزودن سرب به خاک بود. در این پژوهش گلخانه ای، گیاهانی که در چهار سطح سرب شامل صفر (شاهد)، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم در کیلوگرم خاک همراه با سه سطح محلول پاشی سالیسیلیک اسید به میزان صفر، ۵۰ و ۱۰۰ قسمت در میلیون در سه تکرار کاشته شده بودند، مقایسه شدند. افزودن سرب به طور معنی داری غلظت عناصر: پتاسیم، منیزیم، کلسیم، فسفر و نیتروژن گیاه را کاهش و غلظت سدیم و آنزیم های آنتی اکسیدانی پلی فنل اکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز را افزایش داد. محلول پاشی سالیسیلیک اسید نیز بر تمام صفات تاثیر معنی داری داشت؛ به طوری که غلظت ۱۰۰ میلی لیتر در لیتر باعث افزایش عناصر پتاسیم، منیزیم، کلسیم، فسفر، نیتروژن و کاهش آنزیم های آنتی اکسیدانی پلی فنل اکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، سوپر اکسید دیسموتاز و پراکسیداز شد. در این بررسی، اثر متقابل بین سالیسیلیک اسید و سرب بر پتاسیم، منیزیم، کلسیم، فسفر، نیتروژن، سدیم و آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز معنی دار بود؛ و سالیسیلیک اسید نقش تعدیل کننده و کاهنده اثر منفی سمیت سرب را بر این خصوصیات داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که کاربرد سالیسیلیک اسید در ریحان می تواند علاوه بر افزایش جذب عناصر گیاهی ماکرو و میکرومورد نیاز گیاه برای ادامه رشد، باعث کاهش قابل ملاحظه آسیب های اکسیداتیو ناشی از تاثیرات منفی تنش سرب گردد.

Keywords:

سالیسیلیک اسید , پلی فنل اکسیداز , عناصر غذایی , فلز سنگین , گیاه ریحان