بازشناسی معرفت حکمی در تربیت نفس معمار مسلمان (نظریه حکمت حضور در معماری اسلامی)

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 164

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_KSIU-25-88_003

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1400

Abstract:

هدف: پژوهش حاضر با واکاوی دو مولفه نظر و عمل در معرفت حکمی، به تبیین نقش نفس معماران برای دریافت حکمت پرداخته است. روش: پژوهش حاضر با مطالعات اسنادی، از تحلیل محتوای کیفی به منظور تحلیل داده های استخراج شده از منابع اسلامی استفاده کرده است. یافته ها: اتحاد نظر و عمل با درک حضور و درک حدود معمار در مقام نظر و حفظ حضور و حفظ حدود در مقام عمل به دست می آید؛ به طوری که برای او وادی ایمنی را فراهم ساخته که منجر به تجلی حکمت در معماری اسلامی می شود. نتیجه گیری: تجلی حکمت در معماری، بدون تربیت معمار حکیم در آثار معماری امکان تجلی ندارد. رابطه بین نظر و عمل در حکمت و واسطه ای که این دو را به هم متصل می سازد، در دانش امروز معماری مغفول مانده است. در همین راستا به این مهم دست یافته که اتحاد نظر و عمل، منجر به کسب حکمت شده است.

Authors

نسیم اشرافی

دکترای معماری، گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • قرآن کریم ...
  • نهج البلاغه. ترجمه عبدالمحمد آیتی(۱۳۷۸). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی ...
  • امام خمینی، روح الله(۱۳۸۹). سرالصلاه. تهران: موسسه تنظیم و نشر ...
  • بلخاری قهی، حسن(۱۳۹۲). «معماری مقدس، تجسم اصل تناظر میان آدمی ...
  • جرجانی، علی بن محمد(۱۸۴۵ م). کتاب التعریفات، ج ۱. ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۸۷). حکمت علوی برگرفته از آثار آیت الله ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۸۹). حکمت نظری و عملی در نهج البلاغه، ...
  • سجادی، سید جعفر(۱۳۷۹). فرهنگ معارف اسلامی، جلد ۲و۳. تهران: کوشش ...
  • سعیدی، گل بابا(۱۳۸۷). فرهنگ جامع اصطلاحات عرفانی ابن عربی. تهران: ...
  • سلیمانی، فاطمه(۱۳۹۳). «عشق طریقی بسوی کمال انسانی(مقایسه ای بین نگاه ...
  • شجاری، مرتضی و زکیه السادات طباطبایی لطفی(۱۳۹۵). «خلاقیت در معماری ...
  • طباطبایی، سید محمدحسین(۱۴۱۷ ق). المیزان فی تفسیرالقرآن. قم: جامعه مدرسین ...
  • طریحی، فخرالدین بن محمد(۱۳۶۲). مجمع البحرین. تهران: چاپ احمد ...
  • کاشفی، حسین(۱۳۹۵). فتوت نامه سلطانی. تهران: حوا ...
  • کلینی رازی، محمد بن یعقوب(۱۳۹۴). اصول کافی، ج ۲. تهران: ...
  • محمدی ری شهری، محمد(۱۳۷۹). میزان الحکمه. ترجمه حمیدرضا شیخی. جلد ...
  • مکارم شیرازی، ناصر(۱۳۷۲). تفسیر نمونه، جلد ۲. تهران: دارالکتب الاسلامیه ...
  • ندیمی، هادی(۱۳۷۵). «آیین جوانمردان و طریقت معماران: سیری در فتوتنامه ...
  • نقی زاده، محمد(۱۳۹۱). «حس حضور، مطلوب ترین برایند ارتباطات انسان ...
  • The Holy Quran ...
  • Bolkhari Ghahi, Hassan (۲۰۱۳). “Sacred architecture, the embodiment of the ...
  • Imam Khomeini, Ruhollah (۲۰۱۰). Ser Al-Salat. Tehran: The organization and ...
  • Javadi Amli, Abdullah (۲۰۱۰). Theoretical and practical wisdom in Nahj ...
  • Javadi Amoli, Abdullah (۲۰۰۴). Alawite wisdom taken from the works ...
  • Jorjani, Ali ibn Muhammad. (۱۸۴۵). Book of Definitions, Vol. ۱. ...
  • Kashfi, Hussein (۲۰۱۵). Fotovvat nameh soltani. Tehran: hava pub ...
  • Klini Razi, Mohammad Ibn Yaqub (۲۰۱۴). Osoole kafi (Sufficient Principles), ...
  • Makarem Shirazi, Nasser (۱۹۹۳). Tafsire nemooneh, Volume ۲. Tehran: Islamic ...
  • Mohammadi Rishahri, Mohammad (۲۰۰۰). Mizanol hekmah (The measure of wisdom). ...
  • Nadimi, Hadi (۱۳۷۵). "The Rite of the Gentlemen and the ...
  • Nahj al-Balaghah. Translated by Abdul Mohammad Ayati (۱۹۹۹). Tehran: Islamic ...
  • Saeedi, Gol Baba (۲۰۰۸). Comprehensive Dictionary of ibn Arabi Mystical ...
  • Shajari, Morteza & Zakia al-Sadat Tabatabai Lotfi (۲۰۱۶). “Creativity in ...
  • Suleimani, Fatima (۲۰۱۴). “Love is a way to human perfection ...
  • Tabatabai, Sayed Mohammad Hussein (۱۴۱۷ AH). Balance in the interpretation ...
  • Tarihi, Fakhruddin bin Muhammad (۱۹۸۳). Majma Al-Bahrain. Tehran: Ahmad Hosseini ...
  • نمایش کامل مراجع