مرضیه برزن - دانشجوی دکتری تاریخ اسلام، گروه تاریخ، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
کریم نجفی برزگر - دکتری تخصصی تاریخ اسلام دانشگاه دهلی، دانشیار گروه تاریخ دانشگاه پیام نور تهران مرکزی.
اصغر قائدان - دکتری تخصصی تاریخ اسلام دانشگاه تربیت مدرس تهران، دانشیار گروه فرهنگ و تمدن اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه تهران.
سید حسن قریشی - دکتری تخصصی تاریخ ایران اسلامی دانشگاه اصفهان، استادیار گروه تاریخ دانشگاه پیام نور قم.

هدف: این پژوهش به بررسی مرجعیت علمی امام سجاد(ع) در میان اهل سنت پرداخته است تا علاوه بر اثبات شایستگی علمی امام و حقانیت شیعه در پیروی از ائمه(ع)، نقطه مشترک دیگری را بین دو مذهب بزرگ اسلامی(شیعه و سنی) برای تحکیم وحدت معرفی کند. روش: این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی به واکاوی جایگاه علمی و فقهی امام سجاد(ع) از دیدگاه اهل سنت با استفاده از داده های تاریخی و حدیثی پرداخته است. یافته ها: اگر چه اهل سنت در سالهای آغازین امامت امام سجاد(ع) چندان با این جایگاه آشنا نبودند، اما مقام علمی و فقهی ایشان در سالهای بعد، بارها ستوده شد و او را فردی ثقه، فاضل، فقیه و امین دانسته اند؛ تا جایی که ایشان به عنوان مرجع دینی و پیشوای شریعت، محل رجوع اهل سنت نیز بودند. نتیجه گیری: مرجعیت امام در وادی عمل در مصادیقی چون: اعتبار سندی روایات حضرت، تلمذ علمای اهل سنت در محضر امام و نقل روایات امام از سوی آنان، شرکت در مجالس علمی، مشاوره و مذاکره علمی علما با امام و تاثیرپذیری از مواعظ ایشان و... توسط اهل سنت به اثبات رسیده است.

امام سجاد(ع), اهل تسنن, تقیه, خلفای اموی, مرجعیت علمی و فقهی