فاطمه کوشازاده - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی نیشابور، نیشابور، ایران.
احمد اکبری - دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی بردسکن. بردسکن، ایران
علی معقول - دکتری مدیریت بازرگانی، استادیار گروه مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی نیشابور. نیشابور، ایران.
علی کوشازاده - دکتری مدیریت منابع انسانی، گروه مدیریت دانشگاه فردوسی. مشهد، ایران.
مهدی جباری - دکتری آمار، استادیارگروه آمار دانشگاه فردوسی. مشهد، ایران.

هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل مرجعیت علمی دانشگاه(دانشگاه بین المللی امام رضا) به عنوان مدلی بومی انجام شد. روش: در این پژوهش، روش تحقیق آمیخته اکتشافی در دو بخش کیفی و کمی استفاده شده است. در بخش کیفی برای شناسایی و استخراج مولفه های پژوهش، از دو روش مطالعه کتابخانه ای گسترده و فن دلفی استفاده شد و در بخش کمی، داده ها با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) تجزیه و تحلیل و رتبه بندی شدند. یافته ها: پس از دستیابی به اجماع نظر ۲۲ نفر از متخصصان و خبرگان دانشگاهی، مدل مرجعیت علمی دانشگاه در قالب پنج بعد و ۱۵ رکن طراحی شد. نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل و اولویت بندی یافته ها نشان دادکه از پنج بعد زمینه ای، آموزشی، پژوهشی، مدیریتی- ساختاری و سرمایه انسانی، بعد زمینه ای دارای رتبه اول اهمیت است. بنابر این، تحقق مرجعیت علمی دانشگاه، نیازمند بسترسازی مناسب فضای علمی دانشگاه، برنامه ریزی دقیق و سازماندهی صحیح امکانات و عوامل زمینه ای است.

مرجعیت علمی دانشگاه, طراحی مدل, روش تحقیق آمیخته, روش دلفی, فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP