جایگزینی دانه سویای فرآوری شده با کنجاله سویا بر ابقاء نیتروژن در شیر گاوهای هلشتاین

به کار گیری استراتژی های تغذیه ای به منظور کم کردن سهم پروتئین خام جیره با حفظ عملکرد تولیدی و یا استفاده از منابع پروتئینی با تجزیه پذیری کم تر در شکمبه می تواند نیتروژن آمونیاکی شکمبه و نیتروژن اوره ای پلاسما را کاهش داده و از این طریق اثرات مثبتی بر عملکرد تولیدی داشته باشد. بر این اساس در این پژوهش جایگزینی دانه سویای فرآوری شده با کنجاله سویا بر تولید شیر و نیتروژن اوره ای پلاسمای گاوهای شیرده هلشتاین با استفاده از چهار راس گاو شکم اول (میانگین روزهای شیردهی ۲۰ ± ۹۶) و چهار راس گاو شکم دوم (۱۴± ۱۱۳) در قالب طرح مربع لاتین ۴ × ۴ مورد ارزیابی قرار گرفت. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: ۱) جیره حاوی ۵۵‎/۱۳ درصد (بر اساس ماده خشک) کنجاله سویا؛ ۲) جیره حاوی ۲۲‎/۱۵ درصد دانه سویای برشته شده؛ ۳) جیره حاوی ۵۵‎/۱۵ درصد دانه سویای اکسترود شده؛ و ۴) جیره حاوی مخلوط یکسان (۶۹‎/۷ درصد) دانه سویای برشته و اکسترود شده. تولید شیر تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. اگر چه شکم زایش درصد پروتئین شیر را تحت تاثیر قرار نداد اما گاوهای شکم اول پروتئین شیر (۰۷‎/۰=P)‎ بیشتری تولید کردند. نیتروژن اوره ای پلاسما (۱۹‎/۱۱ در مقابل ۹۰‎/۱۴ میلی گرم بر دسی لیتر) و نیتروژن اوره ای شیر (۵۸‎/۱۰ در مقابل ۱۰‎/۱۳ میلی گرم بر دسی لیتر) در جیره های دارای دانه سویای فرآوری شده به طور معنی داری کاهش یافت. نتایج نشان داد که جایگزینی دانه سویای فرآوری شده با کنجاله سویا تاثیری بر درآمد خالص حاصل از فروش تولید شیر نداشت اما نیتروژن اوره ای پلاسما و شیر را کاهش داد.

Keywords:

سویای برشته , شکم زایش , کنجاله سویا , سویای اکسترود