احمد عباسی - دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی نفت و گاز، دانشگاه شیراز
محمدرضا ملایری - استاد بخش مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی نفت و گاز، دانشگاه شیراز
میثم محمدزاده شیرازی - استادیار بخش مهندسی نفت، دانشکده مهندسی شیمی نفت و گاز، دانشگاه شیراز

اسیدکاری به عنوان یکی از روش های پرکاربرد بهبود تولید از میادین نفت و گاز به منظور رفع گرفتگی مسیر نفوذ سیال سازندی و ایجاد مسیرهای تولید جدید در سازند به کار می رود. با توجه به اثرات منفی جانبی که از تماس اسید تزریقی با دیواره چاه، سازند و سیال سازندی ناشی می شود، انتخاب نوع اسید و غلظت آن و نیز نسبت اسیدهای مخلوط اهمیت بالایی دارد. در این مقاله با هدف انتخاب اسید مناسب به منظور کمینه نمودن آسیب سازندی لجن آسفالتینی، اسیدهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. هیدروکلریک اسید به عنوان پرکاربردترین اسید، مشکل تولید بیشترین لجن را دارد اما مخلوط آن با اسیدهای آلی، ضمن کاهش خورندگی و افزایش عمق نفوذ در سازند، تمایل کمتری به تشکیل امولسیون و لجن دارد. نسل جدید سیالات انگیزشی مانند chelating agent ها مناسبترین گزینه از نظر ایجاد رسوب و لجن هستند.

اسیدکاری، اسید گل، اسید کندکار، اسید هیبریدی، جنس سازند، لجن آسفالتینی