پیش بینی پذیرش تعلیم و تربیت مجازی دانش آموزان بر اساس سرمایه معنوی و سرمایه اجتماعی والدین
Publish place: The 9th Scientific and Research Conference on Educational Sciences and Psychology, Social and Cultural Harms of Iran
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 201
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSCONF09_112
تاریخ نمایه سازی: 24 دی 1400
Abstract:
هدف این پژوهش پیش بینی پذیرش تعلیم و تربیت مجازی دانش آموزان بر اساس سرمایه اجتماعی والدین بود روش این پژوهش توصیفی و پیمایشی و جامعه آماری شامل والدین و دانش اموزان مدارس متوسط دوم شهر پارس اباد است براساس جدول مورگان نمونه ۳۰۰ نفری به روش نمونه گیری تصادفی تعیین شد. جهت جمع اوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محق ساخته پذیرش تعلیم و تربیت مجازی و پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی والدین درونی و بیرونی ، سفیری و همکاران ۱۳۹۳ و سرمایه معنوی عبداله زاده و همکاران ۱۳۸۸ بود که پایایی ابزار پژوهش به ترتیب ۰/۸۵، ۰/۸۷، ۰/۸۶ بود. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح امار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون همبستگی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته ها حاکی از آن بود که بین رابطه معنوی والدین و میزان پذیرش تعلیم و تربیت مجازی رابطه آماری معناداری وجود ندارد. sig>۰/۰۵ بود.در حالی که رابطه بین سرمایه اجتماعی والدین و تعلیم و تربیت مجازی برابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. sig<۰/۰۵ یعنی توانایی پیش بینی میزان تعلیم و تربیت مجازی بر مبنای سرمایه اجتماعی والدین وجود دارد. سرمایه اجتماعی درونی، نمره پذیرش تعلیم و تربیت مجازی ۰/۱۲۲ و سرمایه اجتماعی بیرونی، نمره پذیرش تعلیم و تربیت مجازی ۰/۱۴۸ انحراف استاندارد افزایش خواهد داد. لذا می توان نتیجه گرفت که سرمایه اجتماعی والدین عامل مهمی در پذیرش تعلیم و تربیت مجازی می باشد.
Keywords:
Authors
مهدی لطفی
دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه پیام نور، خوی، ایران
محمدباقر اکبرپور زنگلانی
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران