رابطه تاب آوری با رفتارهای پرخطر دختران نوجوان رشته های فنی مدارس مناطق جنوب غربی تهران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه تاب آوری با رفتارهای پرخطر دخترنوجوان رشته های فنی مدارس (عادی) مناطق جنوب غربی تهران با هدف تبیین رابطه ی تاب آوری با رفتارهای پر خطر انجام شده است . این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی _ از نوع همبستگی است . جامعه آماری شامل ۲۵۶ نفر دختر هنرستانی می باشد که بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۶۴۶ نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند . برای ارزیابی مقیاس رفتارهای پر خطر از پرسشنامه (خطر پذیری نوجوانان ایرانی IARS ) و سنجش مقیاس تاب آوری از پرسشنامه کانر و دیویدسون استفاده شده است . به منظور بررسی معنی دار بودن رابطه بین متغییر ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد . بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره استاندارد مشاهدهشد که مدک تاب آوری پیش بینی کننده مناسبی برای رفتار پر خطر دانش آموزان نوجوان دختر است . نتایج حاکی از آن است که بین تاب آوری با رفتار پر خطر گرایش به (رانندگی با سرعت بالا ) رابطه معنا داری یافت نشد و با سایر مولفه های رفتار پر خطر (خشونت ، استعمال دخانیات ، مصرف قلیان، مصرف مواد و الکل ، گرایش به جنس مخالف ،آسیب رساندن به خود ) رابطه منفی ومعناداری وجود دارد .

Keywords:

رفتارهای پر خطر , تاب آوری , دختران نوجوان , رشته های فنی