اثربخشی مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی بر بهبود نشانه های اضطراب در افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی

هدف از این پژوهش تاثیر واقعیت مجازی (VR) در بهبود علائم نگرانی و اضطراب در بیماران اختلالات اضطرابی می باشد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل چشمی مبتنی بر ترسیم نمودارها، انجام پذیرفت. در این راستا نسبت به اندازه گیری اندازه اثر و درصد بهبودی اقدام شد.در این پژوهش از بین افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی با استفاده از روش غربالگری و مبتنی بر نشانه شناسی اختلال اضطراب اجتماعی در DSM-IV تعداد ۴ نفر غربال شد. ابزارها شامل پرسشنامه اضطراب بک (BAI) ، پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا (PSWQ) ، پرسشنامه اضطراب اجتماعی (SPIN) میباشد. مراحل سنجش بدین صورت می باشد که هر بیمار تحت ۱۰ جلسه درمانی قرار گرفت . ۵ جلسه اول صرف آموزش بیمار، آموزش مهارت های مدیریت اضطراب (از جمله تنفس) و بازسازی شناختیقرار گرفت و جلسات بعدی صرف درمان مواجهه شد. در نهایت با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ درصد فراوانی متغیرها در سطح توصیفی و استنباطی، انحراف معیار به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد. یافته ها: این تجزیه و تحلیل نشان دهنده تاثیر معنادار متغیر مستقل بر روی متغیر وابسته بود و نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که این فناوری می تواند تاثیر معناداری بر کاهش علائم روان شناختی (نگرانی و اضطراب) در بیماران اختلالات اضطراب اجتماعی داشته باشد. با توجه به شیوع اضطراب در بین مردم و تاثیر این اختلالات بر میزان کارایی افراد، استفاده از این فناوری بر کاهش اختلالات اضطرابی (اضطراب اجتماعی) توصیه می شود.

Keywords:

اختلالات اضطرابی , اضطراب اجتماعی , نگرانی , واقعیت مجازی