بررسی چالش ها و فرصت های آموزش مجازی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان (مطالعه موردی پردیس شهید بهشتی مشهد)

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 482

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PSCONF09_138

تاریخ نمایه سازی: 24 دی 1400

Abstract:

پژوهش حاضر به منظور بررسی چالش ها و فرصت های آموزش مجازی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهید بهشتی مشهد بر اساس تجربه زیسته آنان انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید بهشتی مشهد در سال تحصیلی ۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ بودند که از بین آنان ۱۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. داده های پژوهش از طریق مقوله بندی و کدگذاری متن مصاحبه ها جمع آوری و با برنامه( Office Excel) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان دادازنظر دانشجویان آموزش مجازی در هزینه و وقت آن ها صرفه جویی ایجاد کرده است. در مقایسه با آموزش حضوری، حجم و کیفیت مطالب در آموزش مجازی تفاوت معناداری مشاهده نشد، ولی در ماندگاری مطالب در آموزش مجازی شاهد تاثیر مثبت بر یادگیری دانشجویان هستیم. نتایج نشان داد از نظر دانشجویان برای برقراری آموزش مجازی مشکلاتی جدی در زیرساخت های اینترنتی و سامانه ای وجود دارد اما برنامه های کاربردی برای برگزاری آموزش مجازی مهیا است. یافته ها نشان داد که آموزش مجازی بر یادگیری دانشجویان در کار گروهی و عملی تاثیر منفی داشت و حاوی مشکلات جدی بود، همچنین بر سلامت جسمانی آنان نیز تاثیر منفی داشت. نتایج داده ها نشان داد دانشجویان معتقدند فضای آموزش مناسب برای فراگیران وجود ندارد و در تهیه ملزومات ارتباطی نیز دچار مشکلات جدی هستند. بین آموزش مجازی و آموزش حضوری از لحاظ ارتباط چشمی و تاثیر آن بر یادگیری دانشجویان تفاوت معناداری وجود دارد که در آموزش مجازی تاثیر منفی داشته است. و در مورد تاثیرات الگوهای یادگیری اجتماعی در آموزش مجازی با آموزش حضوری تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج یافته ها نشان دادازنظردانشجویان اساتید در تدریس مجازی موفق عمل نکردهاند همچنین تفاوتی در اخلاق و برخورد اساتید در آموزش مجازی با آموزش حضوری مشاهده نشد.

Authors

علی غلامی

دانشجوی آموزش مشاوره و راهنمایی دانشگاه فرهنگیان خراسان رضوی

علی سعیدی

استادیار گروه روانشناسی و مشاوره دانشگاه فرهنگیان خراسان رضوی