محبوبه قاسمیان - ارشد مشاوره دانشگاه ازاد اسلامی تهران مرکز

هدف از این پژوهش اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری اجتماعی و آسیب پذیری اجتماعی نوجوانان کار بود. اجرای پژوهش از نوع شبه آزمون به صورت پیش آزمون و پس آزمون بوده است. نمونه آماری در این تحقیق ۳۰ نفر از نوجوانان ۱۶ - ۱۲ ساله مرکز آموزشی خانه کودک شوش بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. بدین منظور تعداد ۱۵ نفر از نوجوانان کار برای گروه کنترل و ۱۵ نفر هم در گروه آزمایش انتخاب شدند. برای گروه آزمایش ۸ جلسه آموزش مهارت های زندگی و هر جلسه به مدت ۲ ساعت انجام گرفت. قبل از شروع جلسات و پس از پایان جلسات پرسشنامه سازگاری اجتماعی و پرسشنامه آسیب پذیری اجتماعی اجرا گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۰ و به روش آمار تحلیل واریانس دوطرفه همبسته و تحلیل کواریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های زندگی به طور معناداری باعث افزایش سازگاری اجتماعی و کاهش آسیب پذیری اجتماعی در نوجوانان کار می شود ۰/۰۰۱ بنابراین، نتیجه گرفته می شود که یکی از رویکردهای آموزشی که به افزایش سازگاری اجتماعی و کاهش آسیب پذیری اجتماعی کمک می کند، مهارت های زندگی است

آموزش مهارت های زندگی، سازگاری اجتماعی، آسیب پذیری اجتماعی، نوجوانان کار