بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر کاهش استرس ادراک شده و افزایش سلامت روان در مادران دارای فرزند استثنایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر معنادرمانی گروهی بر کاهش استرس ادراک شده و افزایش سلامت روان در مادران دارای فرزند استثنایی انجام شد. روش پژوهش، آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش ازمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، کلیه مادران دارای فرزند استثنایی مراجعه کننده به کلینک های توان بخشی کودکان با اختلالات ویژه در شهرستان کرمانشاه بودند، به منظور انتخاب حجم نمونه ۴۰ نفراز آنها به شیوه نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شده، پس از همتا شدن در دو گروه آزمایش و کنترل (هرگروه ۲۰ نفر) جایگزین شدند. پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و پرسشنامه سلامت روان GHQ در این پژوهش به عنوان ابزار استفاده گردید. جلسات گروه آموش با رویکرد معنادرمانی در طول ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای برگزار شد. نتایج نشان داد که معنادرمانی در کاهش میزان استرس ادراک شده F=۳۲/۲۸ , P<۰/۰۱ و افزایش سلامت روان F=۱۱/۹۸,P<۰/۰۱ در مادران دارای فرزند استثنایی تاثیر داشته است. براساس نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود که جهت بهبود وضعیت روان شناختی مادران دارای فرزند استثنایی به تشکیل جلسات گروهی معنادرمانی توجه بیشتری مبذول شود.

Keywords:

معنادرمانی , استرس ادراک شده , سلامت روان , کودکان استثنایی.