بررسی امکان استحصال فلزات سنگین از قیرهای زاگرس

در نقاط مختلف پهنه زاگرس حجم عظیمی از تراوشات نفتی جامد وجود دارد که تاکنون چندان مورد توجه قرار نگرفته است. در حالیکه به نظر می رسد نفتهای فوق سنگین و هیدروکربنهای جامد (قیر) از مهمترین منابع انرژی و صنعت در آینده باشند. به همین دلیل در کشورهای دیگر، از دیرباز کمترین جزئیات مربوط به این مواد مورد بررسی قرار می گیرد. در این میان، کنکاش در کیفیت و کمیت فلزات موجود در قیر به ویژه امکان بازیافت تجارتی بعضی از عناصر با ارزش از این طریق به اوایل دهه 1920 بر می گردد. هم اکنون در برخی از کشورهای توسعه یافته با صرف هزینه ای اندک، از هر تن قیر 155 تا 25 گرم نیکل و 248 تا 45 گرم وانادیم به دست می آید که جزو عناصر نادر و گرانبها محسوب می شوند. (Reese , 2001) . نتایج حاصل از تجزیه قیرهای زاگرس نیز حاکی است که در بعضی از نمونه ها ppm 1000 وانادیم و ppm200 نیکل وجود دارد که از آستانه اقتصادی استخراج این عناصر بسیار بالاتر است.