قابلیت های معماری در مواجهه با پیامدهای مخاطره آمیز پاندمی کووید- ۱۹ درابعاد سلامت روان و اجتماعی

انتشار بیماری کووید- ۱۹ از خانواده ویروسی کرونا در شهر ووهان چین اعلام وضعیت پاندمی از سازمان جهانی بهداشت را به همراه داشتو پیامدهای آن از مرز یک بیماری تنفسی عبور کرده و علاوه بر مرگ و میر، بر سایر ابعاد سلامت اجتماعی و روانی نیز تاثیر گذاشت. قرنطینههای طولانی مدت، فاصله گذاری اجتماعی، نگرانی ابتلا به بیماری، وضیعت آینده شغلی و منابع درآمدزایی و انزوای جبری خانگی موجب بروزبرخی بیماری های روان شناختی شد. در گذشته استراتژی های طراحی محیطی به همراه تغییرات اجتماعی پیش از پزشکی مدرن، موفق بهکنترل بیماری های وبا و سل شده است. اتخاذ رویکردهای راهبردی درحیطه های سیاست گذاری، برنامه ریزی، طراحی محیطی و اجرا، درکنترل پیامدهای همه گیری در تمامی ابعاد سلامت ضروری به نظر می رسد. طراحی محیط های ساخته شده نیز بایستی ضمن قطع زنجیرهانتقال ویروس، با بکارگیری ابزارها، گزینه ها و استراتژی های نوین انعطاف پذیری و پا سخگویی محیط را برای پا سخ به همه گیری تقویت نماید.این سازگاری در همه سطوح و مقیاس ها از طراحی داخلی تا شهرسازی مطرح است. تضمین فضای انعطاف پذیر برای کاربران، موجب پایداریو سازگاری با نیازها و سبک های زندگی در حال تغییر در دوران پاندمی می گردد. ضمن آنکه متغیرهای فیزیکی در ساختار کالبدی بر سلامتروانی انسان ها مستقیما تاثیر گذارند. بنابراین ایجاد سازگاری در مولفه کالبدی و توجه به عوام تنوع کاربری ها و تنوع فعالیت ها در محیط هایساخته شده ضمن تقویت سرزندگی در فضای زیستی، می تواند پیامدهای روحی –روانی را در پاندمی کاهش دهد. این نتایج هم سو با اهدافتوسعه پایدار و در بستر بازنگری های منعطف و سازگار کننده انسان با عوارض پاندمی، در ابعاد کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی شکلمی گیرد و بر کیفیت ادراکی نیز تاثیر گذار است. بدین ترتیب آینده معماری نیز تحت تاثیر پاندمی دستخوش تحولات خواهد شد. این مطالعهبا رویکرد کیفی، از طریق تحلیل و مرور متون صورت پذیرفت.

Keywords:

پاندمی , فضای زیستی , معماری متاثر از پاندمی , فاصله گذاری اجتماعی