یاسین طالبی قرالر - دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
مجید شهبازی - استادیار گروه معماری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

در سال های اخیر، مفهوم پایداری مورد علاقه مشترک بسیاری از رشته ها قرار گرفته است، دلیل این محبوبیت انجام توسعه پایدار در سطح جهانی است. مفهوم معماری سبز، همچنین به عنوان "معماری پایدار" یا "ساختمان سبز" شناخته می شود، تئوری، علم و سبک ساختمان هایی است که مطابق با اصول سازگار با محیط زیست، طراحی و ساخته شده است. معماریسبز تلاش می کند تا تعداد منابع مصرف شده در ساخت و همچنین استفاده و بهره برداری از ساختمان را به حداقل برساند و از طریق کنترل انتشار، آلودگی و هدر رفتن اجزای سازنده آن، آسیب های وارد شده به محیط زیست را کاهش دهد. برای طراحی، ساخت، بهره برداری و نگهداری ساختمان ها از انرژی، آب و مواد جدید و همچنین مقادیری از زباله ها که اثرات منفی بر سلامت و محیط زیست ایجاد می کنند، استفاده می شود. به منظور محدود کردن این تاثیرات و طراحی ساختمان های سازگار با محیط زیست و با مصرف منابع؛ "سیستم های ساختمان سبز" باید معرفی، شفاف سازی، درک و عملی شوند. هدف این مقله برجسته سازی این موضوعات دشوار و پیچیده پایداری است که تقریبا هرجنبه از زندگی انسان را دربر می گیرد.

پایداری، معماری سبز، ساختمان سبز، انرژی