مطالعه و بررسی محدودیت های توسعه ی فیزیکی شهر تویسرکان
Publish place: The 8th National Conference on Modern Studies and Research in Geography, Architecture and Urban Development of Iran
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 389
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICONF08_164
تاریخ نمایه سازی: 24 دی 1400
Abstract:
شهر تویسرکان در دامنه های جنوبی کوهستان الوند و در ارتفاع ۱۷۸۰ متری از سطح دریا واقع شده است . جمعیت شهر تویسرکاندر سال ۱۳۳۵ حدود ۱۱۳۲۳ نفر بوده و در سال ۱۳۹۹ به ۵۵ هزار نفر افزایش یافته است . ضریب رشد جمعیت شهر تویسرکان طی دهههای ۷۵ – ۱۳۳۵ حدود ۰۶ / ۳ درصد بوده است.این میزان دردهه ۵۵ – ۱۳۴۵ حدود ۵ / ۴ درصد بوده درحالی که درفاصله سال های ۴۵ –۱۳۳۵ حدود ۵۴ / ۰ درصد بوده است . مطالعات جمعیتی و رشد جمعیت شهری تویسرکان نشان می دهد که شهر تویسرکان طی سه دههاخیر از رشد قابل ملاحظه ای برخوردار بوده ا ست و این امر بیشتر معطوف به الحاق رو ستای سرابی به محدوده قانونی شهر تویسرکان ونیز افزایش رشد طبیعی جمعیت و مهاجرت روستائیان به شهر بوده است . محل استقرار شهر تویسرکان در منطقه ای دشتی و کوهپایهای است و از سمت شرق و شمال شرقی به ارتفاعات محدود می شود . عامل توپوگرافی در شرق و شمال شرق به عنوان عارضه طبیعی درروند توسعه نقش محدودکننده ایفا می کند . در قسمت های غرب و جنوب غرب و جنوب شرق شهر با کاهش ارتفاع و شیب اراضی عرصههای زراعی و باغات گ سترش دارد که با توجه به هدف حفظ آن ها عامل محدود کننده در روند تو سعه فیزکی شهر تلقی می شوند و بهاین ترتیب شهر توی سرکان از یک سوی به سبب و جود ارتفاعات و از سوی دیگر به لحاظ گ ستره ارا ضی زراعی و باغات پیرامون شهر باهدف حفظ آن ها با محدودیت زمین برای توسعه فیزیکی مواجه می باشد . با این اوصاف طی ۴ دهه اخیر ۹۹ – ۱۳۵۵ عمده توسعه شهرو تکوین محله های جدید و شهرک ها در اراضی زراعی و باغات مجاور و حا شیه شهر صورت گرفته ا ست که این امر خود موضوعی قابلتامل است و موجبات بر هم خوردن تعادل اکولوژیکی در منطقه را فراهم ساخته است .محله های حاشیه نشین طالقانی ، محله های سرابی ، صادقیه ، حیدرآباد ، تیمورآباد ، اسماعیل آباد ، هلال احمر و پشت ناسیونال ونیزشهرک های قائم ، وحیدیه ، فرهنگیان ، کوی شهرداری ، کوی نیروی انتظامی از جمله محدوده هایی است که طی ۴ دهه اخیر دراراضی زراعی و باغات پیرامون شهر ایجاد شده اند . بافت قدیمی و تاریخی شهر شامل محله های زرهان ، قیطور ، جولستان ، دروازه، پشتقلعه ، ناصران ، باغوار ، دستجرده ، محله دراویش ،محله یهودی ها ، و پایین محله ومحله قلعه می باشند که از گذشته های دور ایجاد شدهو تکوین یافته اند . بنابراین آن چه قابل تعمق و مورد تایید است این مطلب است که در رشد و گسترش فضای شهری می بایست علاوه برابعاد کالبدی – زیست محیطی به آثار و نتایج اجتماعی و اقت صادی آن نیز توجه شود و ر شد فیزیکی شهر با توجه به ملاحظات توسعهپایدار شهری به انجام برسد و نقش مدیریت شهر و سازمان های ذیربط بسیار تعیین کننده می باشد.
Keywords:
Authors
بهروز توکلی
کارشناس ارشد شهر سازی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر
محمدکاظم گمار
کارشناس ارشد شهر سازی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر