ارزیابی و سنجش شرایط اقلیمی برای فعالیت های گردشگری با رویکرد گردشگرمحور (مورد مطالعه شهر ارومیه)

با توجه به اهمیت عامل اقلیم در سنجش وضعیت مقصدهای گردشگری، توجه و ارزیابی به این عامل از طریق ارائه شاخص ها و دیدگاه های مختلف افزایش یافته است و در این میان تاکید بر داده ها و ارزیابی های میدانی مبتنی بر سنجش دیدگاه ها و رضایتمندی های گردشگران، در کنار توجه به شاخص های استاندارد اقلیم گردشگری و دیدگاه های کارشناسانه، می تواند تصویر واقع بینانه تری را از شرایط اقلیمی برای گردشگری ارائه دهند. با توجه به تفاوت های طبیعی و انسانی بین مقاصد گردشگری و بین گردشگران، هدف این پژوهش سنجش شرایط اقلیمی برای گردشگران با ترکیب رضایتمندی گردشگران با داده های کارشناسی و اصلاح و بازبینی در شاخص های قبلی است و برای این منظور، شهر ارومیه به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. به منظور ارزیابی شرایط اقلیمی، شاخص های PMV, PET و CIT به صورت ترکیبی برای ایستگاه شهر ارومیه و در دوره آماری ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ مورد سنجش قرار گرفت. نتایج ارزیابی ها، نکته قابل توجهی با وجود مطلوبیت اقلیم گردشگری برای ماه های سرد سال و ساعات شبانه در شهر ارومیه، از منظر شاخص CIT کلیه ماه های سال و همچنین کلیه مقاطع شبانه روز (به جز ساعات روزانه ماه های تابستان) از شرایط مطلوب یا قابل قبول برای گردشگری، برخوردار بودند که کمی با شرایط منطقه ناسازگار به نظر می رسد. با توجه به تفاوت های طبیعی و انسانی بین مقصدها و بین گردشگران، بازبینی مختصری در شاخص CIT صورت گرفت و با ترکیب نتایج شاخص PMV و میزان رضایتمندی گردشگران از شرایط حرارتی مختلف، نتایج جدیدی برای اقلیم گردشگری ارومیه حاصل شد که نشان می دهد شهر ارومیه در نیمی از سال (از ماه می تا اکتبر) و کلیه ساعات شبانه روز در همین باز زمانی، از شرایط مطلوب یا قابل قبول فاصله دارد. علت متفاوت بودن نتایج فعلی، دخالت داد مستقیم رضایتمندی گردشگران در داده های اقلیمی است.

Keywords:

اقلیم گردشگری , دما , رطوبت , شاخص های گردشگری , شهر ارومیه