تاثیر ایوان در معماری اقلیمی بناهای فرهنگی

ایوان، به عنوان دستاورد و یکی از شاخصه های ارزندە فرهنگ گذشته ایران نزدیک به یک سده است که موضوع پژوهش معماران،باستان شناسان و مورخان هنر قرار گرفته است. ایوان، با وجود اینکه فضایی متعارف و معمول در نظر محققان به شمار می رود،به شدت ناشناخته و مغفول مانده است.شکل گیری هر بنایی متاثر از عوامل و دلایل مختلفی است. عوامل اقلیمی، فرهنگی، اجتماعی، تکنولوژی، مصالح ساخت و... درکنار هم شکل یک بنا را می سازند.ایوان در معماری ایران از دیرباز مورد استفاده قرارگرفته است. ایوان تنها یک اندام کالبدینبوده است و درپشت زمینه آن اصولی مانند جنبه های زیبایی شناسانه، اقلیمی، عملکردی و.... نیز جریان دارد.ایوان یکی از فضاهای مهم و شاخص معماری ایرانی است که سابقه حضور آن به محوطه تاریخی حسنلو (طبقه چهارم، سدە ۹تا ۱۱ ق.م) می رسد. استفاده از ایوان، طی سده ها و هزاره ها در معماری ایران نشان می دهد ایوان صورت پایدار و الگویی کهندر معماری ایرانی است که تداوم خود را از کهن ترین شواهد تا نمونه های متاخر همچنان حفظ کرده است. در این مقاله تلاشمی گردد تا با بررسی شکل عملکرد ایوان در بناهای فرهنگی ایرانی میزان تاثیرگذاری آن را بر ساختار کلی معماری مورد توجهقرار گیرد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و تاریخی تحلیلی است.

Keywords:

صورت ایوان , عوامل اقلیمی , فرهنگی , اجتماعی , معماری ایرانی