مولفه های محیطی موثر بر رشد شناختی کودک در محیط مدرسه

تاثیر محیط آموزش باکیفیت در دوران کودکی بر سلامت و رشد کودکان بسیار جدی است. مرور تاریخی ، تلاش برای بهبود کیفیت جنبه هایاجتماعی و برنامه درسی دوره کودکی را نشان می دهد .این در حالی است که علیرغم تحقیقات گسترده ای که در چند دهه گذشته انجام شدهاست و تاثیرمحیط مصنوع بر تجربیات آموزشی کودکان را نشان می دهد، محیط کالبدی مدارس کمتر مورد توجه قرار گرفته است . از سویدیگر، بهره گیری از نظریات روانشناسان در طراحی محیط های کودکان به ویژه محیط های آموزشی کودکان چندان مورد توجه قرار نمی گیردو این کم توجهی منجر به فراهم نشدن زمینه های رشد مناسب می گردد. رشد شناختی-ادراکی کودک در محیط به ویژه در سالهای اولیه وروداو به محیط مدرسه بین ۶ - ۱۱ سالگی که باعنوان دوره کودکی میانی شناخته می شود، به سبب شروع دوره یادگیری جدی کودک، بیشتر نیازبه توجه دارد.با توجه به این کاستی، هدف پژوهش این است تا ادبیات موجود درزمینه ارتباط بین محیط کالبدی و یادگیری و رشد کودکان را مرور کرده واصول طراحی مورد تامل قرار گرفته را بررسی کند. برای دستیابی به این هدف، پرسش های اساسی اینگونه مطرح می شوند: رشد شناختیکودک چیست؟ و عوامل محیطی محیطی موثر بر آن کدامند؟روش پژوهش، توصیفی تحلیلی و داده ها و اطلاعات پژوهش به شیوه ی کتابخانه ای و اسنادی گردآوری شده است. در این پژوهش تلاش میشود با درنظر گرفتن دیدگاه ها ونظریات روان شناسان در زمینه ابعاد مختلف رشدی کودک در دوره میانی وشناسایی عوامل تاثیر گذار آنها ، بهتطبیق این نظریات با مقوله محیطی کالبدی (معماری) در راستای بدست آمدن مکان و محیط بهینه در زمینه رشد شناختی ادراکی بپردازیم .ماحصل این پژوهش میتواند راهکارها واصولی از نظر طراحی محیط و فضاهای بهینه مدارس ابتدایی را پیشنهاد دهد.

Keywords:

کودکی میانی , روانشناسی محیطی , روانشناسی رشد , محیط مدرسه , رشد شناختی