بازخوانش سیر تکامل پل در سه دوره معماری صفوی

پلها همواره عناصری برجسته در معماری شهرها بوده اند. ارتباط دهنده های شهریای که پیوندهای اجتماعی را دگرگون امروزه پلها واسطه ای شهری ای هستند که کارکرد عمده آنها حمل ونقل افراد، کالا و وسایل نقلیه است. در حالیکه میسازند. پلها به عنوان عناصر مهم ارتباطی و کارکردی و بصری شهرها نشانه هایی از معماری زمان خود، وضعیت اجتماعی و اقتدار حکومتی آن دوران هستند؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف گونه شناسی سه پل دوران صفوی در شهر اصفهان به دنبال شناخت تاثیرات بازه های زمانی مختلف و سیر تحول ساخت پل در دوران صفوی هست. بررسیها نشان میدهد که گرچه پلها دارای طراحیهای متنوع هستند ولی در همه آنها کارکردهای ارتباطی، اجتماعی، فضایی مشابه ی در جریان بوده و هست پلهای تاریخی در ایران علاوه بر کارکردی که در وهله اول متصور میگردد صوری زمینی از نگرش و روح زمان خود هستند. دراین پژوهش به روش توصیفی تحلیلی سعی در بازشناسی سیر تحول آن در ادوار حکومت صفویه شده است. درنهایت با بررسی کارکرد، کالبد و سازه ای سه پل این نتیجه منتج شده است که پل خواجو میتواند تکامل یافته تجربیات گوناگون پلسازی آن دوران باشد.

Keywords:

پل , پلهای صفوی , ادوار معماری صفوی , مطالعه تطبیقی , پل مارنان , پل الله وردیخان (سی وسه پل) , پل خواجو.