علی آذر - استادیار و عضو هیئت علمی گروه شهرسازی و معماری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
علی احمدی قشلاق - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، ایران.

با توسعه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات و الکترونیکی شدن وظایف و انواع نقشها و عملکردها، شاهد تغییرات فرمی (شکلی) و تغییرات محتوایی (عملکردی) در سیستم شهرها هستیم. توسعه ICTباعث کاهش حضور فیزیکی شهروندان در سطح شهرها شده و برخی از کاربریهای شهری مرتبط با حضور فیزیکی شهروندان مانند عملکردهای آموزشی و کاربریهای وابسته به آن، فرهنگی (سینماها) حمل ونقل و معابر، نقش سابق خود را ازدست داده اند. روش تحقیق حاضر، توصیفی - تحلیلی است و ماهیت تحقیق توسعه ای - بنیادی میباشد و از رویکرد کیفی برای تجزیه وتحلیل استفاده گردیده است. درست است که توسعه تکنولوژیهای نوین در قالب اپلیکیشنها و شبکه های اجتماعی (فضای اجتماعی) باعث کاهش حضور مردم در فضاهای عمومی شده است ولی نباید از نقش شبکه های اجتماعی در افزایش شناخت ساکنین با یکدیگر و افزایش تعاملات اجتماعی غافل ماند. براین اساس لازم است که از طریق گسترش فضاهای عمومی و افزایش محورهای پیاده و اختصاص بخشی از معابر مرکز شهرها به باند پیاده و دوچرخه، شاهد حضور بانشاط مردم در فضاهای شهر باشیم. در این مقاله سعی بر آن است که به تاثیر تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در ایجاد شهرهای انسانی پیاده مدار در قالب توسعه های جدید شهری پرداخته شود و همچنین به تاثیر مثبت فضاهای عمومی شهری به ویژه محورهای پیاده در افزایش جذب حضور شهروندان در سطح شهرها پرداخته شود. نتیجه تحقیق نشان میدهد که ICT در قالب »فضای مجازی« باتوجه به تشویق »فردگرایی »هم به عنوان چالش و تهدید برای شهرهای آینده است و هم میتواند بستری باشد برای قرارهای ملاقاتی و افزایش تعاملات اجتماعی بین شهروندان در فضاهای عمومی برای رسیدن به شهر انسانی (فرصت). با توسعه ICT ، از میزان ترافیک و ترددهای کاری و شغلی و خرید کاسته خواهد شد و در عوض ترددهای تفریحی و لذت بردن از فضاهای عمومی شهرها بهویژه محورهای پیاده افزایش خواهد یافت.

شهر انسانی، پیاده روی، فضای عمومی، کاربری اراضی شهری، . ICT