مهسا باویلی - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه علوم و تحقیقات، سازمان مدیریت پسماند شهر تهران، کارشناس پژوهش معاونت برنامه ریزی و توسعه شهری،
محمدمهدی عزیزی - مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران
امیرحسن جعفری ورامینی - دانشجوی دکتری مدیریت محیط زیست دانشگاه علوم و تحقیقات، معاونت توسعه و برنامه ریزی شهری سازمان مدیریت پسماند شهر تهران
مهدی نصرزاده گروی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست دانشگاه تهران، معاونت مالی اداری سازمان مدیریت پسماند شهر تهران

یکی از مهمترین مفاهیم همراه با شهرهای هوشمند که بر سلامت و محیط زیست تاثیرات چشمگیری دارد، مدیریت پسماند است. مدیریت پسماند باتوجه به توسعه شهری و رشد سریع جمعیت، موجب نگرانی برای جوامع شهری و نهادهای تصمیم گیری است. چرخه مدیریت پسماند سنتی که با تولید پسماند توسط شهروندان و انتقال آن به مخازن پسماند آغاز میشود، موجب مشکلات بسیاری اعم از محیط زیستی و اجتماعی و... در شهر تهران شده است. روشهای مدیریت هوشمند پسماند بسیاری از محدودیتهای ناشی از شیوه های سنتی مدیریت پسماند را از میان بر میدارد. مرور اقدامات انجام شده پیش از تدوین طرح جامع مدیریت پسماند در شهر تهران نشان میدهد که رویکردی جامع و کلنگر پیرامون این مبحث وجود نداشته و در نتیجه لازم است که از ابزارها و راهکارهای هوشمندسازی استفاده شود. بررسی وضع موجود نشان میدهد مهمترین راهکار در جهت بهبود شرایط مدیریت پسماند در شهرها، هوشمندسازی سیستم بر مبنای سامانه های اطلاعات پسماند است. سامانه هایی که دانش لازم برای اتخاذ تصمیمهای هوشمندانه و خردمندانه را فراهم می آورند. از جمله راهکارهای پیشنهادی بر مبنای طرح جامع مدیریت پسماند شهر تهران میتوان به بهره گیری از مخازن هوشمند جهت ذخیره سازی و تفکیک در مبدا، استفاده از آپ ها، پیاده سازی سامانه ردیاب خودروها، هوشمندسازی صورت وضعیت الکترونیک و استفاده از استارت آپها و توان علمی شرکتهای دانش بنیان و ... اشاره نمود.

شهر هوشمند، مدیریت هوشمند پسماند، راهکارهای هوشمندسازی، کلانشهر تهران