فاطمه دانشمند - گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی ۳۶۹۷-۱۹۳۹۵ تهران، ایران

در تنش های محیطی از جمله تنش کم آبی، اکسیدان هایی نظیر گونه های فعال اکسیژن تولید می شوند که به ساختار غشایی در گیاهان آسیب می رسانند. در بین آنتی اکسیدان ها، آسکوربیک اسید دارای نقش حیاتی در سلول های زنده است و سبب از بین رفتن گونه های اکسیژن فعال می گردد. در پژوهش حاضر، گیاهان گوجه فرنگی تحت تیمار با آسکوربیک اسید در غلظت های ۰ و ۱۰ میلی مولار و تنش کم آبی در سه سطح آبیاری در حد ظرفیت زراعی (شاهد)، آبیاری تا ۶۰ درصد ظرفیت زراعی و آبیاری تا ۳۰ درصد ظرفیت زراعی قرار گرفتند. سپس، تغییرات در شاخص های رشد، مقدار مالون دی آلدئید و سایر آلدئیدها، مقدار آسکوربیک اسید و گلوتاتیون و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز و گایاکول پراکسیداز بررسی شد. هر دو سطح تنش کم آبی موجب افزایش پراکسیداسیون لیپید، کاهش مقدار آسکوربیک اسید و گلوتاتیون و افزایش فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز و گایاکول پراکسیداز و کاهش شاخص های رشد شد. تیمار آسکوربیک اسید در گیاهان تحت تنش موجب کاهش پراکسیداسیون لیپید، افزایش مقدار آسکوربیک اسید و گلوتاتیون و کاهش فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز و گایاکول پراکسیداز شد و در نتیجه سبب بهبود شاخص های رشد گردید.

آسکوربیک اسید, تنش اکسیداتیو, تنش کم آبی, سیستم دفاع آنتی اکسیدان